 |
|
Bo ona jest inna. Ma tysiąc pomysłów na minutę, ale jak spytasz co chce robić, to milczy. Uśmiecha się tylko do nieznajomych i dzieci. Odwraca wzrok, gdy ktoś mówi jej 'cześć'. Pije tylko w samotności. Kawe, herbatę nawet wino... Nigdy nie prosi o pomoc. Dla Ciebie może jest dziwna, ale ja wiem, że zbyt wiele razy została zraniona.
|
|
|
|
na ziemi są dwa typy dziewczyn. pierwszy typ to laski noszące tony pudru na ryju, w miniówkach i obcisłych, krótkich bluzeczkach, próbujące chodzić na 14-centymetrowych obcasach. wokół siebie mają pełno napalających się na nich dupków. drugi typ, to dziewczyny w big bluzach, trampkach, słuchające rapu i często nieogarnięte, ale potrafią prawdziwie kochać tego jedynego. jednak u chłopaków jest tylko i wyłącznie jeden typ. są przystojni i ranią cholernie.
|
|
|
|
Pomyślmy oboje. Co jest gorsze. To, że może nam nie wyjść, czy to, że za kilka, kilkanaście lat nie będziemy mogli sobie darować, że nawet nie spróbowaliśmy?
|
|
|
|
Znasz to uczucie ? Kiedy jesteś w stanie rzucić dla kogoś naprawdę wszystko, a i tak nikt tego nie doceni?
|
|
|
|
Musisz po prostu zaakceptować to, że ludzie zostaną w naszym sercu, nawet jeśli nie będzie ich już w naszym życiu
|
|
|
|
Odłóż album, spal stare fotografie, pierdol przeszłość, bo tak najłatwiej
|
|
|
|
Potrafił namiętnie zasmakować moich ust, a później wyszeptać, że ta miłość była pomyłką./
|
|
|
|
Czasami gdy poznasz kogoś przypadkiem, okazuje się, że już nie potrafisz żyć tak jak dawniej, bez tej jednej osoby.
|
|
|
|
spójrz wstecz, ile razy zraniłeś osobę, na której chociaż trochę Ci zależało, ile razy spieprzyłeś dobre chwile, jak wiele Twoich słów ją bolało, ile nocy przepłakała w blasku księżyca, ile dni samotnych
|
|
|
|
Trzeba coś stracić żeby docenić . Żeby odzyskać trzeba się zmienić...
|
|
|
|
I kochałam w nim to, co wszystkich innych wkurwiało.
|
|
|
|
Dlaczego kochamy tych, którzy nie kochają nas? Dlaczego nie potrafimy zrobić nic, gdy w jednej chwili wali nam się cały świat? Dlaczego milczymy, zamiast podjąć się wyzwania? Dlaczego boimy się mówić o uczuciach, skoro tak bardzo nam zależy? Dlaczego ukrywamy ból, zakrywając go uśmiechem? Dlaczego? Wiesz, dlaczego? Ja wiem. Po prostu boimy się porażki, boimy się cierpieć, boimy się pytań, zainteresowania innych. Ale wiesz, wciąż nie rozumiem, dlaczego nie potrafię powiedzieć Ci, jak bardzo za tęsknie, dlaczego? Boje się, że Ty za mną nie tęsknisz. Boje się, że dla Ciebie nie jestem nikim ważnym. Właśnie.. boję się tego, kim dla Ciebie jestem
|
|
|
|
Dodaj komentarz
