 |
|
Kwestia to moment wyczuć, prześlizgnąć się po fali, przebić to czego inni nie zdołali
|
|
|
|
Tak trudno zrozumieć swoje przeznaczenie, zwłaszcza kiedy jest nim samotność. Jak wytłumaczyć sercu, aby nie kochało, nie robiło nadziei? Co zrobić, gdy nie ma się zaufania, a chce się być kochanym?! Jak poradzić sobie z myślami i pragnieniem tak wielkim, że szuka się na siłę tego, czego nie można osiągnąć... Jak żyć, gdy jedyne co cię otacza to pustka, której niczym nie możesz wypełnić... Co zrobić, jak podążać, aby znaleźć to, czego się się szuka i tak bardzo potrzebuje..
|
|
|
|
Szczęście jest jak herbata w pięknej porcelanowej filiżance. Jednym życie naleje więcej, innym mniej. Niektórzy powiedzą, że herbata jest niedobra. Jedni wypiją duszkiem i sparzy im gardło. Inni zostawią sobie na potem, aż będzie zimna. Być może doda jej to smaku. Trzeci nie zauważą, że życie postawiło przed nimi tę filiżankę i będą szli przez nie marudząc „nie zaznałem jeszcze szczęścia”.
|
|
|
|
On nie jest doskonały. Ty również nie jesteś, żadne z Was nigdy nie będzie idealne. Ale jeśli uda mu się rozśmieszyć Cię co najmniej raz, powoduje, że musisz zastanowić się dwa razy, jeśli przyznaje się do ludzkich błędów, trzymaj się go i daj mu z siebie ile tylko można. Nie zacznie deklamować poezji, nie będzie myślał o Tobie w każdej chwili, ale on da Ci część siebie, o której wie, że możesz ją złamać. Nie rań go, nie staraj się zmienić i nie spodziewaj się otrzymać więcej, niż może Ci dać. Nie analizuj. Uśmiechaj się, gdy on czyni Cię szczęśliwą. Krzycz, gdy Cię wkurza i tęsknij za nim, gdy go nie ma. Kochaj mocno, jeśli może zaistnieć miłość. Ponieważ doskonali faceci nie istnieją, ale zawsze istnieje jeden facet, który jest idealny dla Ciebie :)
|
|
|
|
Co prawda wspomnień nikt nie może mi odebrać, ale i tak boli, że nie możecie być tu i teraz i chodzić ze mną razem po krętych losu ścieżkach pocieszać po porażkach, cieszyć po zwycięstwach...
|
|
|
|
to tak jakby ktoś muskał Twój dekolt czubkiem noża, a chwilę potem wpierdolił Ci go między płuca, wprost w serce. tak się czułam, kiedy zobaczyłam go z nią.
|
|
|
|
zdałam sobie sprawę, że prawdziwą wartość drugiego człowieka odkrywamy dopiero wtedy,
kiedy już go nie ma.
jak Skarb, który trzymało się w dłoni, ale bezwiednie pozwoliło mu się wyślizgnąć przez palce.
|
|
|
|
stroję się dłużej niż zwykle. włosy wiąże w nienaganny warkoczyk, na nogi zakładam cienkie, czarne rajstopy, wciskam się w czarną spódniczkę, przez głowę już wciągam bluzkę w kwiatki i narzucam na ramiona czarny sweterek. przejeżdżam tuszem po rzęsach, delikatny róż ląduje na policzkach, usta przeciągam jasno-różowym błyszczykiem. dziś czwartek. w czwartki mijamy się na schodach między I a II piętrem
|
|
|
|
Czuję ból w okolicach... Twojej nieobecności.
|
|
|
|
Nasze otoczenie przypomina puzzle - możemy do niego pasować formą, jednocześnie ukazując cząstkę innego obrazka.
|
|
|
|
Zaciśnięta pięść dużo nie pomieści...
|
|
|
|
Dodaj komentarz
