 |
|
fakt,że mogliśmy zbyt wiele
zrobić,sprawiał,ze wszystko
wydawało się jeszcze bardziej
podniecające i niezwykłe.
|
|
|
|
nie chcę, by teraźniejszość
rozciągała się w czasie i abym
musiała ciągle w niej trwać.
|
|
|
|
Coś w tym jest,że my,ludzie
piszący,żyjemy gdzieś na
granicy fikcji i rzeczywistości. I
czasami nam się to chyba
troszkę miesza. Bo gramy wiele
ról.
|
|
|
|
Otaczam się ludźmi,którzy są
ciekawi,którzy mnie inspirują.
Którzy są lepsi ode mnie.
|
|
|
|
Bo nienawidzę żyć w kłamstwie.
Czy to tak trudno zrozumieć?
|
|
|
|
ile razy zaczyna mi się
wydawać, że rzeczy zaczną się
toczyć zgodnie z moimi
oczekiwaniami, zawsze zdarza
się coś, co te oczekiwania
zrujnuje
|
|
|
|
pewnych rzeczy po prostu się
nie wybacza, mimo wszystko
|
|
|
|
nie boimy się, że nie sprostamy
oczekiwaniom. Boimy się, że
możemy wszystko
|
|
|
|
czasem milczenie tworzy
prawdziwą rozmowę.
|
|
|
|
Nie liczę kalorii, papierosów,
drinków... Liczę za to chwile.
|
|
|
|
Co mam ci napisać? Że nie
wyobrażam sobie życia bez
Ciebie? Że gdy rano wstaję, a
Ciebie nie ma, dzień jest taki
pusty? Że tęsknie? Że kocham?
No, co mam napisać?
|
|
|
|
ufając komuś, nie wczuwaj się za
bardzo
|
|
|
|
Dodaj komentarz
