 |
|
Czekam. Tylko na co? Na coś liczę i czegoś oczekuję. Dosyć chore to wszystko. Każdego dnia próbuję ogarnąć to, co się dzieje. Ten pierdolony bałagan zabija mnie coraz bardziej, nie pozwala normalnie żyć. Nie ma jebanego pojęcia co ja robię ze swoim życiem.
|
|
|
|
Patrzę na Ciebie i widzę te nienormalne rzeczy, które moglibyśmy robić.
|
|
|
|
Cały świat może mnie znienawidzić. Ważne, żebyś Ty mnie kochał.
|
|
|
|
Mówiłeś mi, że mam się zmienić, lecz jak to zrobić, kiedy od lat sami jesteśmy w sobie uwięzieni?
|
|
|
|
Pierdolić to, nie ma co się oszukiwać, nigdy nie będzie do końca dobrze, zawsze się coś zjebie, zawsze coś nie będzie tak jak powinno być, ale tu nie o to chodzi. Niech to wszystko się spierdoli, niech spadnie nam na grzbiet, stójmy pośrodku życia i śmierci - pierdolmy to. Przyzwyczajmy się do tego. Później powinno być lepiej. Zacznijmy się z tego śmiać.
|
|
|
|
Kolejny rok pełen nowych problemów..
|
|
|
|
Podobasz mi się. Ty, twój charakter, ale im dłużej Cię znam, tym gorzej wpływasz na moje uczucia.
|
|
|
|
Na tym świecie nie ma nic trudniejszego od miłości.
|
|
|
|
Żyłoby nam się o wiele łatwiej, gdybyśmy na swoje problemy potrafili patrzeć z takiej samej perspektywy jak na problemy innych.
|
|
|
|
Wytrzymam. Choćbym miała patrzeć na niego przegryzając wargi, dławiąc się łzami, wytrzymam.
|
|
|
|
Ludzie zawsze odchodzą, bez względu na to jacy byli ważni, jak mocno ich kochaliśmy i jakie wspomnienia po sobie zostawiają. Po prostu odchodzą, taka kolej rzeczy - dość niesprawiedliwa, okrutna, a jednak tak bardzo potrzeba zważając na to jak często się to zdarza i ile nas uczy. Mimo wszystko potrzebuję tego bałaganu, który robisz w moim życiu.
|
|
|
|
Najgorzej jest przejść obojętnie obok osoby, z którą kiedyś rozmawiałeś godzinami, mówiłeś jej wszystko.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
