 |
|
sciera swoj usmiech ze starych zdjec, jego usmiechu czesc glodne oczy nakarmi...
|
|
|
|
daje nam szczescie, ale tez czesto nas niszczy.
|
|
|
|
nikt w deszczu nie dostrzeze lez.
|
|
|
|
i wtedy spadl na twarze deszcz, my siedzielismy jeszcze troche.
|
|
|
|
a potem wrocilam. i oddychalam do lez.
|
|
|
|
mocno oddychaj, poczuj to w sobie.
|
|
|
|
bo taka podzielona na czesci jestem zupelnie do niczego, poskladaj tak jak dziecko sklada klocki lego.
|
|
|
|
wypalamy sie. konczymy powoli.
|
|
|
|
zapadaja sie z wolna w urojone niebo.
|
|
|
|
a jak przyjaciol policzysz na palcach jednej reki to juz duzo w tych czasach.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
