|
Ale ja naprawdę go kocham. I wiem, że nie jest to przelotne zauroczenie. Wiesz dlaczego? Bo z nikim nie przeżyłam tak wielu złych akcji, problemów, płaczu, rozterek, żalu, nieszczęść, błędów. Nikt, tak jak on mnie nie zranił. Przez nikogo nigdy nie wylałam tylu łez. Przy nikim innym nie miałam tylu wątpliwości.. Powiesz pewnie, że bredzę. Skoro tak ranił, dlaczego go kocham? Otóż dlatego, że dzięki niemu zrozumiałam, że każdy ma prawo w życiu się zagubić, obrać zły tor, pójść tą gorszą ścieżką. Ale każdy też zasługuje na drugą szansę. On tą szansę dostał. I wiem, że ty byś mu zapewne po tylu kłamstwach nigdy już nie wybaczyła ani nie zaufała. Ale ja go kocham. Kocham i chcę być przy nim do tej jebanej śmierci, bo wiem, że nikt inny tak się dla mnie nie zmieni, tylu spraw nie poświęci, tak nie pokocha.
|
Dodaj komentarz
