 |
|
Uważam, że moje życie jest bez sensu,
nie mam długich do nieba nóg,
zielonych oczu ani szerokich bioder.
Mój talent pisarski kończy się na słowach
'Jedyny Mój...' a przecież tak bardzo
chcę oznajmić Ci jak Cię kocham.
|
|
|
|
Powiedz wreszcie coś, w co mogłabym uwierzyć.
|
|
|
|
Może w pewnym wieku wypada już być racjonalnym i nie rzucać się na mężczyznę, którego kochamy?
|
|
|
|
i nawet gdyby bardzo mi zależało
nie potrafię już zadzwonić i spytać, ot tak
'wpadniesz dziś na obiad?'.
|
|
|
|
Cześć. Zepsułeś mi życie, pamiętasz?
|
|
|
|
Leżałam jak idiotka.
Słodka idiotka.
Tak cholernie słodka,
że mogłaby doprowadzić do wymiotów całe przedszkole.
|
|
|
|
Miałam ambitny plan przeleżeć cały dzień w domu i porozczulać się nad sobą, i swoim nieszczęściem. Ale jako iż nic mi w życiu ostatnio nie wychodzi, to też mi nie wyszło.
|
|
|
|
Był czas gdy Twój dotyk sprawiał ze robiło mi się gorąco
Chciałam płakać z Tobą i śmiać się z Tobą i kochać Cie ale
Teraz widzę, że ufanie Ci było pomyłką.
|
|
|
|
ja nadal czekam, a przecież już nic się nie wydarzy.
|
|
|
|
bądź,
bo przecież tak bardzo brakuje mi
twojego ciepłego oddechu
na moim karku.
|
|
|
|
i znów czuję to straszne kłucie w klatce piersiowej,
którym witasz mnie za każdym razem
po długim rozstaniu.
|
|
|
|
w moim pokoju zapanowała cisza,
może poza jednym wielkim
niewypowiedzianym pytaniem,
które zawisło w powietrzu:
dlaczego właściwie to zrobiłam?
|
|
|
|
Dodaj komentarz
