 |
kiedyś siedziało tam dwoje zakochanych.
w ciszy rozmawiały ze sobą ich serca.
a gdy te dwa serca powiedziały już sobie wszystko,
mogły dzielić ze sobą wielkie tajemnice.
|
|
 |
będę pisała o prawdopodobieństwie "nas" wszędzie
|
|
 |
z kochanka zrobiłam Boga
a teraz sama ukrzyżowana
umieram za jego grzechy
|
|
 |
I wiem, jakie to wszystko jest żałosne.
Wiem, że ja jestem żałosna znowu z Tobą rozmawiając,
po tym, co wydarzyło się ostatnio.
Nie chcę znowu tęsknić za naszymi rozmowami, płakać w poduszkę,
spotykać się z innymi, w celu szukania drugiego Ciebie.
Zrozum, ja już tak nie potrafię. Jestem na to za słaba
|
|
 |
-Kocham Cię.-Powiedziała.
-Zapamiętam.. I wrócę, jak mi Cię zabraknie.
|
|
 |
lubię myśleć
że może złamałam kilka serc
|
|
 |
czujesz się dobrze
kiedy cierpię?
|
|
 |
nie istnieje wystarczająco dużo czasu, aby ukryć za te oczy żal.'
|
|
 |
Ale przecież umiałam kochać, umiałam pozbawiać się tego co mam w sobie najlepsze i umiałam to oddać, nie oczekując niczego, wiesz, w zasadzie to chyba właśnie to mnie zabiło.
|
|
 |
Nie mogę temu zapobiec, ale mogę nauczyć się z tym żyć.
|
|
 |
Może nie każdy tak ma, może uważam przez to, że jestem złamana, ale życie boli. Boli i chuj.
|
|
 |
Dopiero po 23, a ja już nie mam siły nigdzie wychodzić, ale zdaję się, że upijanie się w domu nie stanowi dla mnie żadnego problemu, cholera, matka będzie zła, że wzięłam jej to wino, ale przecież nie mogę wychodzić, bo muszę rzucić palenie, bo muszę zacząć się uczyć, bo muszę przestać przeklinać, bo muszę zacząć ogarniać, bo muszę nauczyć się przebywać sam na sam z moimi natrętnymi myślami o Tobie.
|
|
|
|