 |
Drżącymi ustami całował moje ciało. W zupełnej ciszy i gęstniejącym mroku. Kawałek po kawałku, centymetr po centymetrze, milimetr po milimetrze. Ustami czynił mnie swoją. A potem, tymi samymi ustami, opowiadał mi o miłości. O tym, że nie potrzeba mi skrzydeł, bym mogła latać. I o tym, że nie potrzeba płomieni, bym mogła płonąć. Tamtymi pocałunkami odbierał mi oddech, dając życie //K. L. Leittmann
|
|
 |
Miała straszną ochotę powiedzieć mu jak najbanalniejsza z kobiet: Nie puszczaj mnie, przytul mnie do siebie, trzymaj mnie, zawładnij mną, bądź silny! Ale to były słowa, których nie mogła i nie umiała wypowiedzieć // ''Nieznośna lekkość bytu''
|
|
 |
Wiem, że jestem człowiekiem trudnym, ale jeżeli można w ogóle mówić o pozytywnych stronach mojego charakteru - jest to chyba wierność, której umiem dokazać ludziom, jeśli ich kocham i lubię //Marek Hłasko
|
|
 |
Zobaczysz, jeszcze ci dziś przejdę przez myśl //Marcin Świetlicki
|
|
 |
Uwielbiam przesiadywać do późna. Czuję wtedy znacznie mocniej, że żyję. Przez resztę dnia nie słyszę tak wyraźnie głosu, który mówi w mojej głowie, a emocje przepełniające mnie nocą nie znoszą chyba światła dziennego //Valérie Zenatti
|
|
 |
Wiem to bardzo smutne jeśli przez rodziców cierpią dzieci,
traktowane jak śmieci w patologicznej kolebce. / Kacper HTA
|
|
 |
Miłość daje skrzydła, nie po to by chmury gonić.
Miłość daje skrzydła po to, bym mógł cię ochronić. / 52 Dębiec
|
|
 |
Gdy ktoś się gubi, ktoś go odnajduje. Czasem trzeba tylko być, nie odwracać się w tył. I żyć, nie będąc kimś, ale będąc sobą, akceptując to, bo nie znając siebie, nie możesz wiedzieć co to znaczy być. / 52 Dębiec
|
|
 |
Tysiąc lub milion ludzi przeżywa dramat na raz. / 52 Dębiec
|
|
 |
To ważne by czasem poczuć się nikim.
By zdeptany z chodnikiem usiąść i pomyśleć. / 52 Dębiec
|
|
 |
Samotność trwogą jest, ogarnia mnie, przenika na wskroś. / Miuosh
|
|
 |
Gotowi grać do końca, by tylko jakoś żyć. / Miuosh
|
|
|
|