 |
|
"Polska (...) jest to kraj, w którym słowo "polityka" od wieków równoznaczne jest ze słowem "oszustwo" Marek Hłasko
|
|
 |
|
Nadal za Tobą tęsknię, nigdy Cię już tu nie będzie.
|
|
|
|
To najstarsza historia świata.
Pewnego dnia masz siedemnaście lat, planujesz swoje “kiedyś”. A potem tak cicho, że nawet nie zauważasz, „kiedyś” staje się „dzisiaj”. A potem „kiedyś” staje się „wczoraj”.
I to jest twoje życie.
|
|
|
|
Wystarczy jedna osoba i jeden moment, by zmienić nasze życie na zawsze. Pozwoli Ci spojrzeć z dystansu, zmieni Twoje myślenie. Zmusi do ponownego przemyślenia wszystkiego, co wiedzieliśmy, zmusi do zadania sobie najtrudniejszych pytań. Czy wiesz, kim jesteś? Czy rozumiesz, co Ci się przydarzyło? Czy chcesz żyć w ten sposób?
|
|
|
|
Nie wiem, czy będę szczęśliwa, ale zawsze mogę być uśmiechnięta.
|
|
|
|
"Moje zwariowane życie to syzyfowa praca, bo za każdym razem, kiedy wstaję, chwilę potem znowu się wywracam. (...) Mimo wciąż duchowo mocny, pamiętam: co mnie nie zabije, to mnie wzmocni."
|
|
|
|
"Nie umiemy żyć ze sobą wciąż, nie możemy bez siebie żyć. Lepszą dla drugiej połową każdy z nas chciałby być. Chociaż nieraz masz mnie dosyć, ja nieraz chcę zostać sam, nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło nam."
|
|
|
|
Są na tym świecie są naleśniki z jabłkami, a to oznacza, że świat nie może być całkowicie zły.
|
|
 |
|
Nadal mam żal do świata, że pozwolił nam się spotkać, a potem z uśmiechem na ustach odebrał tą znajomość. / esperer
|
|
|
|
2 lata minęły, a boli tak samo. / angelic
|
|
|
|
Nikt nie pyta jak nam leci, większość zapomniała, że kiedykolwiek istnieliśmy. Świat wymazał nas jako parę i stworzył dwójkę osób, które kiedyś tam się znały. Skończyło się, kiedyś kurewsko przykro, teraz kurewsko obojętne./esperer
|
|
|
|
Przyznaj, czas porysował nam serca. Lekko zamazał uśmiech i odebrał tą dziecięcą naiwność na lepsze jutro. Staliśmy się tymi ludźmi, którzy wszystko kalkulują na zimno, którzy tak cholernie boją się cierpieć po raz kolejny, że rezygnują z jakichkolwiek uczuć. Bardziej skłonni jesteśmy uwierzyć w porażkę niż w to, że wreszcie może być lepiej. Ocieramy się o to życie, nie za mocno, przecież ono w zwyczaju ma odtrącać. Przyznaj, jakoś tak stałeś się smutniejszym człowiekiem, a może to po prostu dorosłość./esperer
|
|
|
|
Dodaj komentarz
