|
Są takie momenty, kiedy każdy z nas ma dość.
Dość krzyczących wiecznie rodziców,
dość wysłuchiwania z ust mamy swoich wad,
dość deszczu, dość upałów,
dość łez wycieranych nocą w poduszkę,
dość samotnych spacerów ze słuchawkami w uszach,
dość wszystkiego.
Wtedy najchętniej wybieglibyśmy z domu
pakując w torbę portfel, prince polo, butelkę z mineralną wodą
i ucieklibyśmy na dworzec czekając na pociąg
do wiecznego szczęścia.
Na pociąg do miejsca gdzie nikt nas nie zna,
gdzie można by było ułożyć wszystko od nowa.
Ułożyć tak jak sami tego chcemy.
Pojechać w miejsce, gdzie moglibyśmy być reżyserami własnego życia.
|
Dodaj komentarz
