 |
'Trzeba wiedzieć kiedy ze sceny zejść...
Niepokonanym.'
|
|
 |
You can go the distance,
You can run the mile.
You can walk straight through hell with a smile.
You could be the hero,
You could get the gold.
Breaking all the records they thought never could be broke.
Do it for your people,
do it for your pride.
How are you ever gonna know if you never even try?
Do it for your country,
do it for you name.
Cause there's gonna be a day,
when you're
standing in the Hall of Fame
and the world’s gonna know your name,
cause you burn with the brightest flame
and the world’s gonna know your name
and you’ll be on the walls of the Hall of Fame..
|
|
 |
I don't like walking around this old and empty house. -
So hold my hand, I'll walk with you my dear. -
The stairs creak as I sleep, it's keeping me awake. -
It's the house telling you to close your eyes. -
Some days I can't even trust myself. -
It's killing me to see you this way.. / Little talks
|
|
 |
One day baby, we'll be old, oh baby, we'll be old and think of all the stories that we could have told... / Asaf Avidan.
|
|
 |
You will never know. I will never show what I feel, what I need from you, no. / Imany
|
|
 |
Budujesz, remontujesz, urządzasz. Moje serce.
|
|
 |
ludzie, są jak herbata. do swojej ulubionej przywiązujesz się nad zwyczaj bardzo. do jej smaku, zapachu. ona parzy Cię w usta, ludzie parzą w serce. ale za herbatą, kiedy wycofają ją z produkcji nie będziesz rozpaczać na taką skalę jak za ludźmi, którzy mają to do siebie, że odchodzą. że zwyczajnie stygną.
|
|
 |
I proszę Boga, nigdy więcej niech nie pozwoli na to,
by ktoś trafił w moje serce. / Jeden Osiem L - Jak zapomnieć
|
|
 |
Teraz stojąc jakby obok, wciąż się przyglądam.
Już nie cieszy jak kiedyś, wspominam, myślę, dokąd zdążam.
Inne cele w życiu, inne plany i pragnienia,
muszę wszystko pozmieniać, tak jak czas wszystko zmienia.
To co było nie wróci, wiem, choć czasem mam nadzieję.
Po co mam więc pamiętać, ktoś by powiedział stare dzieje... / Jeden Osiem L - Jak zapomnieć
|
|
 |
Nie cierpię swojej niesamowitej kruchości, delikatności i wrażliwości, ponieważ wiem, że jeszcze nie raz się na tym ostro przejadę.
|
|
 |
kiedy Cię widzę to czuję, że nawet moje serce się uśmiecha.
|
|
 |
nie zapiję dwudziestej tabletki, dwudziestym łykiem wódki. bo łudzę się, że już za dziewiętnastym zadzwonisz do mnie i powiesz, że jednak chcesz ze mną spędzić resztę życia. zresztą nie chcę mieć wygrawerowane na nagrobku - umarła bo nie umiała żyć.
|
|
|
|