 |
Potrzebuję półrocznych wakacji. Dwa razy w roku.
|
|
 |
To jest muzyka dla pogan , mój rap , moja droga to
dla tych , którzy nie znaleźli w kościele Boga .
|
|
 |
Gdyby nie garstka tych, którzy dają
mi to światło,
to już bym na cmentarzu pewnie
miała grunt na własność.
|
|
 |
podążasz za grupą? pomyśl
kim dla nich jesteś. /Hades
|
|
 |
Dziś do ludzi podchodzę z dystansem, bo choć mordę
ma brata, to w środku może mieć łajzę.
|
|
 |
- Jak się czujesz?
- Jak ktoś kto trzyma w ręce filiżankę z
gorącą herbatą i wie, że zaraz kichnie.
|
|
 |
Rodzisz się oryginalny więc nie umieraj jako czyjaś kopia .
|
|
 |
- Słuchaj, byłam w salonie piękności...
- I co? Zamknięte było?
|
|
 |
przez sen usłyszałam wibrację telefonu - i chociaż leżał obok łóżka, na nocnym stoliku, walczyłam z myślą, czy mam siłę odwrócić się, i odczytać smsa. po chwili ekran odblokowania oślepiał mnie swoim proszeniem o wpisanie kodu. 'nieznany numer, nie cierpię tego' - pomyślałam spoglądając na nadawcę. 'dawno nie słyszałem Twojego głosu' - odczytałam smsa, i nagle wszystko stało się jasne - zarówno dziwna pora tego smsa, jak i numer, który nagle powtórzyłam w pamięci, bo był z tych usuwanych z wielkim żalem. patrzyłam na ekran, i czułam coraz mocniej bijące serce. czytałam każdą literkę z osobna, zastanawiając się jakim prawem o sobie przypomniał. wyłączyłam telefon,odłożyłam go na stolik, i przykrywając się kołdrą, z wielkim bólem w sercu zrozumiałam, że nic już nie będzie tak samo - że ten jeden gówniany sms w środku nocy tak wiele zmieni, tak wiele zepsuje, i tak bardzo przywróci każde wspomnienie. / veriolla
|
|
 |
Trudno jest pozbyć się uczucia, że mogliśmy zrobić więcej.
|
|
 |
Ci, którzy się wspinają, robią sobie zdjęcia na szczycie. Są uśmiechnięci, uniesieni, triumfują. Nie robią sobie zdjęć po drodze. Kto chciałby pamiętać resztę. Wysilamy się, bo musimy. Nie dlatego, że lubimy. Nieustającego wysiłku, bólu i udręki wspinaczki nikt nie fotografuje. Nikt nie chce ich pamiętać. Wolimy wspominać widok ze szczytu. Zapierające dech, chwile na szczycie świata. Dlatego się wspinamy. Warto pocierpieć. Najdziwniejsze, że warto poświęcić wszystko.
|
|
|
|