 |
|
z pozoru? wszystko wygląda normalnie, ale kiedy zagłębiam się w te wszystkie tematy, niedomówienia i kłamstwa widzę u każdego jedną wspólną cechę, która łączy ich na taki sposób, że zaczynam mieć coraz więcej wątpliwości. staje się wtedy coraz bardziej niepewna, ponieważ nie wiem, która strona życia jest naprawdę dobra. a co jeśli właśnie wybiorę jedną grupę, a po paru dniach okaże się, że to był najgorszy błąd mojego życia, bo straciłam ludzi, na których mi zależy? a zaś z drugiej strony, jaką mam mieć pewność, że pierwsza grupa mnie nie będzie chciała zniszczyć jeżeli to nie oni zostaną wybrani? wszystko jest takie sprzeczne ze sobą. za dużo tworzy się paradoksów w moich myślach. zbyt wiele porównań, chwil niepewności, niedomówień... dlaczego więc nie można tego załatwić w normalny sposób poprzez spokojną rozmowę, która nie będzie przepełniona nienawiścią, żalem, łzami i złością..? przecież można to zrobić, przyjaciele tak robią, prawda? tylko, że wszyscy muszą tego chcieć...
|
|
 |
|
' Miałam zły dzień, tydzień, miesiąc, rok, życie. Cholera jasna. '
|
|
|
|
' Bawię się proszę Pana, bawię w dorosłą kobietę. Nauczyłam się już
malować oczy na zielono i usta ciągnąć czerwoną pomadką. Ciągle się
bawię w dorosłą kobietę, to tak jak mała dziewczynka zakłada za duże
obcasy swojej mamy, na których nie może przejść metra, ale bardzo się
stara. I ja się staram być dorosła, odpowiedzialna i silna '
|
|
|
|
Zakochani w sobie tworzymy przyjaźń damsko-męską, wierząc, że to przetrwa wieczność. ~ invincible
|
|
|
|
' Obróciła się na pięcie i ruszyła przez pokój do głównego holu. Włoży płaszcz, wyjdzie na dwór, kupi hot doga od ulicznego sprzedawcy, zje go w trzech kęsach, wróci, beknie matce w twarz, wypije jednego drinka, a potem będzie się z nim kochać. '
|
|
|
|
' Są meżczyzni, którzy mają to na co zasłużyli. Inni pozostali kawalerami. '
|
|
|
|
' Jak tam było, tak było, zawsze jakoś było. Jeszcze nigdy tak nie było, żeby jakoś nie było. '
|
|
|
|
' Pytasz czy się boję? Nie pamiętam kiedy tak bałam się ostatni raz. Spędziłam całą noc na rozmyślaniu jak będzie wyglądało nasze pierwsze spotkanie, od północy liczyłam każdą sekundę dzielącą mnie od znalezienia się w jego ramionach. Czuję jedynie pot wsiąkający w poduszkę,przenikający chłód do szpiku kości, bo pomimo tylu scenariuszy mój umysł jest kompletnie opustoszały, bo co jeśli jego wrażenie odejdzie wraz z rozczarowaniem gdy ujrzy mnie w rozchodzącym się tłumie, co jeśli nie tak wyobrażał sobie dziewczynę, którą nazwał tą najważniejszą. Mam mętlik, bo nie wiem co zrobię, może najzwyczajniej w świecie podejdę do niego i przywitam go jednym słowem czując sparaliżowane ciało nie będę w stanie wykonać pierwszego kroku, a być może wtulę się w jego ramiona tak mocno, że zabolą kości, palce niemiłosiernie przenikną dotykiem pod jego ubrania i może ugną mi się kolana, ale czy to ważne? Przecież będę przy nim, przy swoim wymarzonym ideale. '
|
|
|
|
' Zakochaliśmy się w sobie mimo dzielących nas różnic, a gdy już to się stało, zrodziło się coś wyjątkowego i pięknego. Moim zdaniem w ten sposób kocha się tylko raz i dlatego każda nasza wspólna minuta jest na trwałe wyryta w mej pamięci. Nigdy nie zapomnę ani jednej chwili. '
|
|
|
|
" Nawet teraz nie bardzo wiem, jak to się stało. Jeszcze przed momentem rozmawialiśmy, a teraz pochylał się ku mnie. Przez sekundę zastanawiałam się, czy czar pryśnie, jeśli go pocałuję, było jednak za późno, by się powstrzymać. A gdy nasze wargi się zetknęły, wiedziałam, ze gdybym nawet dożyła setki i zwiedziła wszystkie kraje świata, nic nie da się porównać z tą jedną chwilą, gdy po raz pierwszy pocałowałam mężczyznę moich marzeń i byłam pewna, że moja miłość będzie trwała wiecznie . '
|
|
|
|
' Więcej szumu robimy wokół śmierci, niż wokół życia. '
|
|
|
|
Pokaż komentarze (1)
