 |
Byłam samotna. Nie brakowało ludzi dookoła, ale samotność to dziwne dławiące uczucie nieprzynależenia, wyobcowania. To poczucie przeraźliwego smutku, który czai się na dnie serca i czasem rozlewa po całym ciele jak choroba. [...] Nieuleczalna choroba która pustoszy wnętrza, a my przez całe życie próbujemy to czymś wypełnić - nauką, pracą, miłością, sztuką....|
|
|
 |
"Wdzięk, to coś takiego, co budzi u obcych ludzi natychmiastową sympatię i zaufanie, niezależnie od tego, co ten roztaczający wdzięk człowiek knuje." |
|
|
 |
You may not be her first, her last, or her only. She loved before she may love again. But if she loves you now, what lese matters? She's not perfect- you aren't either, and the two of you may never be perfect together but if she can make you laught, cause you to think twice, and admit to being human and making mistakes, hold on to her and give her the most you can. She may not be thinking about you every second of the day, but she will give you a part of her that she knows you can break- her heart. So don't hurt her, don't change her, don't analyze and don't expect more than she can give. Smile when she makes you happy, let her know when she makes you mad, and miss her when she's not there.|
|
|
 |
Spróbowałam i nie żałuje.Teraz wiem, że nie mam na co liczyć, nie potrzebne są już złudne nadzieje. :)
|
|
 |
To jest mega trudne zapomnieć o kimś kto był dla Ciebie powodem wstawania rano do szkoły.- dokładnie.
|
|
 |
W życiu piękne są tylko chwile , a każdy dzień mnie tylko w tym utwierdza.
|
|
 |
Jak coś kochasz to walcz o to, nie ważne czy to chłopak czy kanapka z bekonem. |miś Jogi
|
|
 |
mam ochotę przytulić się do Ciebie jak małe dziecko i udawać, że po prostu się przykleiłam.|
|
|
 |
Łzy płyną po twojej twarzy, kiedy tracisz coś, czego nie możesz niczym zastąpić. |Coldplay
|
|
 |
- Jestem szczęśliwa. Nigdy w całym swoim życiu nie czułam się tak dobrze. A ty?
- Ja? – Przytula ją do siebie. – Ja czuję się znakomicie.
- Tak, że mógłbyś dotknąć palcem nieba?
- Nie, nie tak.
- Jak to, nie tak?
- O wiele wyżej. Co najmniej trzy metry ponad niebem.|
|
|
 |
Czuję jakby uleciało ze mnie trochę życia.Głowa stała się niezwykle ciężka.Trudno jest mi zrobić cokolwiek, na nic nie mam ochoty. Najchętniej usiadła bym wygodnie w fotelu zakładając grube skarpety i szczelnie owijając się kocem. W dłoniach trzymała bym gorący kubek z herbatą , a oczy wpatrywały by się w spadający śnieg.
|
|
|
|