 |
|
Mimo wszystko warto wierzyć, że to, co najpiękniejsze jest dopiero przed nami.
|
|
|
|
chcę. ale to przecież bez znaczenia.
|
|
|
|
niektórych bardzo boli fakt , że sobie radzę.
|
|
|
|
`
Chciałabym być z nim i podróżować z nim, i czekać na niego wtedy, kiedy nie mógłby mnie ze sobą zabierać. Chciałabym dla niego utrzymywać dom w czystości i robić zapasy na zimę, kompoty, konfitury, marynować grzyby, kwasić ogórki, butelkować szczaw, pomidory, kisić kapustę i inne wspaniałości. Chciałabym mu zrobić na drutach albo na szydełku długi długi ciepły szalik i ciepły sweter, i ciepłe rękawiczki, i ciepłą czapkę, i bardzo ciepłe skarpety, i w ogóle. Bo to tak jest, że dla siebie, owszem, można coś tam zrobić, ale dla drugiego człowieka to już można coś niesamowicie pięknego zrobić, wszystko. Wszystko. `
|
|
 |
|
Ty beze mnie marzniesz, ja bez Ciebie nie istnieję,
Dam Ci moje ciepło, którym z miejsca Cię ogrzeję,
Chcę być Twoim cieniem, robić z Tobą mnóstwo rzeczy,
Życie z Tobą przeżyć, możesz ufać mi i wierzyć,
Możesz mnie wyleczyć z tych defektów, które mam ja,
|
|
|
|
Bo żyć godnie to nie znaczy nie upadać, każdy robi błędy, ważne jak będziesz wstawać.
|
|
|
|
powroty o 6 rano, wstawanie o 14 i robienie tostów w kompletnym nieogarze, oglądanie rodzinki.pl i leżenie w łóżku przez cały dzień. brakować mi tego będzie przez te półtorej miesiąca jak Ciebie nie będzie. także wracaj cała i zdrowa i nie szukaj tam przyjaciół, bo ich masz tutaj! wczorajsze pożegnanie numer nawet nie wiem który, bo żegnamy się już półtorej miesiąca przebiło wszystkie! także wracaj już, niech będzie już ten wrzesień bo święta czwórca bez Ciebie nie istnieje. poza tym baw się dobrze i poznaj w końcu tego męża. ;*
|
|
|
|
Uśmiechnij się do mnie. Złap mnie delikatnie za rękę i nie wątp w nas już nigdy. Oddaje Ci całe swoje serce, zaopiekuj się nim. Ufam Ci i wiem, że nie oddasz go w złe ręce. Nie chce być nachalna, po prostu mi na Tobie zależy wiesz?
|
|
|
|
wszystko jest niepoukładane.
|
|
|
|
są ludzie, którym pozwolimy wracać zawsze.
|
|
|
|
Gdybym wiedziała, że to wszystko nie ma przyszłości - nie pakowałabym się w Jego życie z moimi czarnymi butami. Odeszłabym spokojnym krokiem, nie rozmawiałabym z nim w chwilach, w których był najbardziej załamany. Nie kazałabym mu się uśmiechać, nie zapytałabym czy go przytulić żeby zrobiło mu się lepiej.. Odcięłabym się od niego wielką kreską, nie pozwoliłabym mu na otwarcie moich uczuć, nie pozwoliłabym mu się dotknąć.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
