|
Gwiazdy otwierają pięści.
Palę.
Dwie chwile sklejone jedną plamą atramentu lub krwi na prześcieradle, wszechświat odbity na odległość tysiąca kilometrów. Palisz, jest wieczór, wiatr przytula włosy do czaszki parującej spiekotą dnia, zaciągasz się, dym wypełnia płuca i chwila, ten jeden moment, pęka pod ciśnieniem, rozlewa się w przeszłość - jesteś znów gdzieś indziej, pół tysiąca kilometrów - co to jest, to jest jeden rozżarzony popiół więcej, dwa uderzenia rzęsami, jedna chmura na ślepym oku księżyca. Jedną dłonią obejmujesz papierosa, drugą zanurzasz w jej włosach, w jej ciele, głęboko, obejmujesz kości bioder, gładzisz policzek, poznajesz pieprzyki, wyczuwasz guziki karku.
Nagle coś pęka; papieros gaśnie, symetria plamy ucieka, oglądam się i zza ciężkich drzwi wychodzi dziewczyna, nie twoja twarz, nie twoje kolana, nie twoje nadgarstki ale - przez moment, przez jedno kłamstwo - bliżej ciebie niż przez ostatnie parę lat.
Serce przeskakuje jedno uderzenie(...). / OCHOCKI < 3
|
Dodaj komentarz
