 |
|
nielegalne wyścigi, fajki, mocniejsze środki - a boi się pokochać.
|
|
|
|
- chodź z nami, ej. - zagadnął znajomy ciągnąc mnie za łokieć, kiedy już miałam skręcać do domu. - nie idzie z nami. - burknął mu w odpowiedzi On żegnając się ze mną. - niech, kurwa, sama zadecyduje, co? wolność wyboru. jak chce iść, to niech idzie, proste. idziesz? - wyskoczył ziomek, a ja rozerwana pomiędzy nimi dwoma w końcu zdecydowałam. - idę. - postanowiłam wciskając dłonie w kieszenie bluzy i przypatrując się Jego reakcji. roziskrzone z wkurwienia źrenice mierzyły mnie wściekle. odciągnął mnie trochę do tyłu. - nie pozwolę Ci się niszczyć. idziesz z nami, ale nie pozwolę, żebyś coś wzięła. nie skończysz tak, jak ja, jak oni, rozumiesz?! nie pozwolę Ci... nie Tobie. - syknął, po czym ogarniając się przyspieszył kroku doganiając resztę. - ja pierdole! muszę lecieć. wzywają na obiad. nadrobimy kiedyś. - łgałam, zawracając i w między czasie przyjmując jeszcze Jego czułe spojrzenie i bezgłośne 'dziękuję'.
|
|
|
|
zwyczajnie doszłam do etapu w którym chcę odpocząć. usiąść ot tak na krawężniku, i przeczekać. odetchnąć, wziąć głębsze oddechy, pomyśleć. mam dość walki z myślami, walki z Nim, z życiem. dość wyrzutów o to, że nie walczyłam do końca, że tamtego wiosennego popołudnia tak po prostu zgodziłam się na koniec tego, co nas łączyło.
|
|
 |
 |
W nocy, kiedy wszyscy już śpią. Cicho siadam na łóżku, wkładając słuchawki do uszu, lecą tam same smutne kawałki między innymi Chada - Rap zaufania. Biore mój ulubiony notatnik i wszystko co mnie boli przelewam na tą kartkę. Wszystkie bóle, smutki, rany. Sensem tego co piszę zawsze był on, a teraz? Pisze o pustce która codziennie mnie otacza, przyciska do ściany i mimowolnie dusi. Tak codziennie, wtedy prawda zlewa się ze smutkiem i dobija mnie jeszcze bardziej. [Jamaika.♥]
|
|
|
|
nienawidzą nas. nauczyciele nas nienawidzą, bo bezwstydnie całujemy się na środku korytarza. sąsiedzi nas nienawidzą, bo puszczamy muzykę na full. ogólnie świat nas nienawidzi, bo nie takich miał nas w planie, nie tak chciał nas wychować.
|
|
 |
|
Biologia krzyczy na mnie
Kurwa mać. Żeby mi sie chciało tak jak mi się nie chce.
|
|
|
|
tysiąc drobnych blizn
po pocałunkach twych
i jedna rana
głęboka, kłuta tak
|
|
|
|
kucnął przede mną na tyle blisko, że dociskał swoje kolana do moich. bez słowa zakręcił wokół palca kosmyk moich włosów. - nie daję sobie bez Ciebie rady. - wyrzucił bez niepotrzebnych wstępów. - to nie miejsce na takie rozmowy, nie sądzisz? - unikałam Jego wzroku wlepiając swój w ludzi na korytarzu. - mam dzwonić? nie odbierasz. kiedy piszę tłumaczysz, że nie masz czasu. staję pod Twoim domem, ot tak, czy z różami, a Ty wciąż siedzisz w pokoju bez reakcji. więc gdzie jest odpowiednie miejsce? - wykrztusił i zniecierpliwiony zmusił mnie do patrzenia na Niego. - kocham Cię. - wymamrotał. skrzydła motylków zatrzepotały mi w brzuchu, gdy muskając następnie palcami mój policzek pocałował mnie, nie zważając na nauczycieli, na dzwonek na lekcję, na nic.
|
|
 |
|
- a ty dlaczego nie śpisz? - bo boje się gwałtu i ciągle czuwam.
|
|
|
|
Pij mleko.. nie wysyłaj krów na bezrobocie xdd
|
|
|
|
Śpieszmy sie kochać mężczyzn oni tak szybko głupieją ; D
|
|
|
|
najgorzej jest wtedy kiedy odtrącasz naprawde fajnego chłopaka, tylko dlatego że w głowie siedzi ci dupek który cie zranił .
|
|
|
|
Dodaj komentarz
