 |
|
I bądź tu mądry, synchronizuj dwa serca, bo to co Cię uskrzydla potrafi być jak morderca.
|
|
|
|
nie mów mi, że szanujesz, jeśli to gówno prawda.
|
|
|
|
Przy nim , dojrzewałam przy nim stawałam się kimś i od podstaw budowałam swoją osobowość , pokazując mu całkowiką siebie , czasem udawałam zbyt silną bo cholernie bardzo chciałam pokazać , że radzę sobię i nie jedno wytrzymam , w rzeczywistości było nie co inaczej ale o tym wiedzieć nie musiał , poznał tysiące moich wad jak i zalet wiedział czego oczekuję i co dla mnie w życiu liczy się najbardziej , wielokrotnie mówiłam co w jego osobie uwielbiam , czego nienawidzę .Nie przeszkadzały mi telefony o trzeciej w nocy , ani pójście do szkoły po nieprzespanej nocy która była przegadana z jego osobą . Zadawał sobię sprawe jak bardzo lubiłam patrzeć w jego brązowe oczy.
|
|
|
|
Ciekawe, czy kiedykolwiek na moje 'kocham cię', zaczęło mu bić szybciej serce. Ciekawe, czy kiedy byłam w szpitalu, chociaż raz zastanawiał się, jak się trzymam. Ciekawe, czy całując się ze mną, czuje w brzuchu motylki. Ciekawe, czy czasami mu się śnie. Ciekawe, czy myśli o mnie poza czasem, kiedy napiszę wiadomość, czy się spotkamy. Ciekawe, czy kiedykolwiek nie mógł zasnąć, bo siedziałam w jego głowie i nie chciałam wyjść. Ciekawe, czy kiedyś, mówiąc 'to moja dziewczyna', poczuł dumę. Ciekawe, czy oddałby za mnie życie, bo ja za niego tak.
|
|
|
|
Będziemy chodzić na długie spacery, leżeć w trawie i wdychać zapach powietrza. Zapach szczęścia. Pozwolę ci chodzić po torach, będę z tobą kradła jabłka i piła tanie wino. Będę piekła ci ciasta, po zajęciach wpadała do twojego mieszkania i robiła ci obiady, nauczę się dla ciebie grać na gitarze. za rok pojadę z tobą na noc kupały, założę wianek i będziemy tańczyć wokół ogniska. Przecież ja do ciebie zawsze, ja ciebie...zawsze. Będę silna za nas oboje. Postaram się ci zaufać. Jeśli jednak mnie nie chcesz, proszę, pozwól mi odejść. Iść na przód, przestać oglądać się za siebie. Pozwól mi na siebie nie czekać. Pozwól odejść moim myślom. I nie bój się, nigdy o tobie nie zapomnę. Możesz być pewny, że moje serce zawsze zostanie przy tobie. Nie oczekuję odpowiedzi, nie spodziewam się, że list przeczytasz. Właśnie to jest wspaniałe w internecie, wszystko zostaje między mną a nim. I przepraszam za ,,mój drogi" bo przecież nigdy nie byłeś mój. Choć dla mnie będziesz zawsze.
|
|
|
|
Jeden z pierwszych prawdziwie jesiennych wieczorów, siedzę w grubym swetrze na balkonie, obok stoi kubek z kolejną już herbatą, w słuchawkach pięknie brzmi metallica. Nie czuję zimna, od jakiegoś czasu nic już nie czuję. Odczuwam jedynie brak papierosów, to dokuczliwe. Piszę do Ciebie, ponieważ w końcu zrozumiałam, że niszczę sobie życie, że nie potrafię być szczęśliwa z prostego powodu- nie mam w sobie wystarczająco odwagi i siły. Nie mam dość siły, żeby uwierzyć, że jestem tego warta. Że mimo tego uśmiechu, tego który jak sam powiedziałeś, zawsze gości na mojej twarzy- wycierpiałam już wiele by powiedzieć ,,dość". Może to banalne. Może bez znaczenia, może właśnie te trzy lata nauczyły mnie wszystkiego co powinnam wiedzieć. teraz czas na wyciąganie wniosków. To co będzie ze mną dalej, zależy tylko od Ciebie. Powiedz słowo, daj mi znak a będę twoja, zrobię wszystko, tym razem tego nie wypuszczę z dłoni- obiecuje.
|
|
|
|
chciałabym iść na randkę, do kina, albo na kawę i lody. tak na chwilę poczuć się nieprzyzwoicie szczęśliwa. zastanawiać się, czy "on" też się mną interesuje. czekać na telefon... nie za długo. dostawać miłosne listy i smsy. znajdować karteczki z miłymi słowami. móc się przytulić do kogoś, kto nie oczekuje niczego w zamian. dostać do łóżka śniadanie i czasem usłyszeć, że ktoś mnie kocha.
|
|
|
|
Jak wygląda świat, kiedy życie staje się tęsknotą? Wygląda papierowo, kruszy się w palcach, rozpada. Każdy ruch przygląda się sobie, każda myśl przygląda się sobie, każde uczucie zaczyna się i nie kończy, i w końcu sam przedmiot tęsknoty robi się papierowy i nierzeczywisty. Tylko tęsknienie jest prawdziwe, uzależnia. Być tam, gdzie się nie jest, mieć to, czego się nie posiada, dotykać kogoś, kto nie istnieje. Ten stan ma naturę falującą i sprzeczną w sobie. Jest kwintesencją życia i jest przeciwko życiu. Przenika przez skrę do mięśni i kości, które zaczynają odtąd istnieć boleśnie. Nie boleć. Istnieć boleśnie - to znaczy, że podstawą ich istnienia był ból. Toteż nie ma od takiej tęsknoty ucieczki. Trzeba by było uciec poza własne ciało, a nawet poza siebie.
|
|
|
|
trochę mnie pokochaj i trochę mnie polub. przypomnij mi ile jestem warta, przypomnij jaka potrafię być fantastyczna. udowodnij, że nadal umiem zatrzymywać ludzi. przypomnij to wszystko, co o sobie zapomniałam. wystarczy, żebyś bywał i żebym nie musiała nic mówić, żebyś po prostu wiedział jak się ze mną obchodzi.
|
|
|
|
Małaś kiedyś tak, że specjalnie wracałaś w miejsca które Ci się z Nim kojarzą? Że czytałaś sms-y zachowane z sierpnia, że wszędzie szukałaś Jego zapachu, Jego spojrzenia i Jego głosu? Miałaś tak, że za każdym razem, gdy wracały wspomnienia zwijałaś się z bólu? Miałaś tak, że oszukiwałaś cały świat i wmawiałaś innym, że masz wyjebane? Miałaś kiedyś tak, że po pewnym czasie nie umiałaś już płakać? Tylko czułaś takie okropne uczucie w środku.
|
|
|
|
lubię wracać do miejsc, gdzie spędzałam najpiękniejsze dni, wschody i zachody słońca. wracam myślami do osób, które kochałam. uśmiecham się, kiedy o nich myślę. kiedy opadną emocje, minie trochę czasu, a rany, które wydrapała ukochana zagoją się, można wrócić do tych miejsc i cieszyć się samą obecnością, jakby najpiękniejsze dni działy się w chwili obecnej.
|
|
|
|
Nieczułość - to najpiękniejsze uczucie jakim można odseparować się od grupy. To element, który pozwala na chwilę ciszy w umyślę, na zadumę, a połączony z namiętnością daje mieszankę wybuchową... To jest dobre by ranić. By ranić, bo ranienie kogoś nie trafia w głąb własnego serca... o ile takowe się posiada. Trzeba być brutalną i egoistyczną w dzisiejszych czasach.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
