 |
Jak ukoić jego ból,skoro mój własny przypominał wielką ziejącą dziurę,w której zmieścilibyśmy się oboje?
|
|
 |
Było w nim coś czego nie potrafiłam określić. Im bardziej trzymał się ode mnie z daleka,tym chciałam znaleźć się bliże
|
|
 |
Mówi się,że miłość wszystko wybaczy. Ale to nieprawda. Nie,kiedy dusza jest tak bardzo zraniona.
|
|
 |
Wybaczenie to jedno,zapomnienie to coś zupełnie innego.
|
|
 |
Wpatrywał się we mnie,jakbym była szklaną wody,którą ktoś podał mu podczas wędrówki przez pustynię.
|
|
 |
Wiedziałam,że to mężczyzna,który nauczy mnie życia. Nawet jeśli w końcu złamie mi serce.
|
|
 |
Jeśli pozostanę sobą i nie zapomnę,kim jestem,wszystko będzie dobrze.
|
|
 |
Siebie nie zaznaczam, bo nie wiem, jakiej użyć interpunkcji. Nie jestem jeszcze człowiekiem z kropką na końcu zdania...
|
|
 |
Mam nadzieję, że jesteś ciągle w dobrym zdrowiu i podłym nastroju - nie odwrotnie.
|
|
 |
świat jest okropny i można się z niego śmiać albo nad nim płakać. Ja już dawno wybrałam to pierwsze.
|
|
 |
[2] Zostawimy za sobą tę chwilę, w której boleśnie dotrze do nas, że wystarczy chwila, by stracić wszystko to, co jest dla nas piękne. Jeszcze mocniej docenimy to w oparciu o każde ze starań włożonych w reanimację tego uczucia. Będziemy silniejsi i pewni, przede wszystkim pewni i cholernie świadomi wartości tego, co mamy. Wówczas dopiero będę wiedziała, że Cię kocham i jestem w stanie poświęcić dla Ciebie niewyobrażalnie wiele, tak jak Ty - i dlatego warto.
|
|
|
|