 |
"Jestem zmęczona życiem, wiesz? Chciałabym na chwilę usiąść i odpocząć od niego, a ono wciąż mnie pogania, by pędzić do przyszłości. Przy czym ja nawet nie wiem, czym ona jest i czy warto tak za nią gnać." /Mira
|
|
 |
Co za sens umierać na szpitalnej sali, gdzie słychać tylko jęki i rzężenie śmiertelnie chorych? Czy nie lepiej wydać ucztę za te dwadzieścia siedem tysięcy, a potem zażyć truciznę i przenieść się na tamten świat przy dźwiękach strun, wśród oszołomionych winem pięknych kobiet i wesołych przyjaciół?
|
|
 |
“Życie rozłoży Cię na łopatki jeszcze czternaście razy do niedzieli. Wstawaj, dziś jest dopiero czwartek.”
|
|
 |
Odpalam szluga, myślę może pora rzucić. Tylko jeszcze nie wiem co, Ciebie czy szlugi.
|
|
 |
Piękne jest to, co podoba się całkiem bezinteresownie.
|
|
 |
Miłość to taki stan kiedy rezygnujesz z siebie dla szczęścia drugiej osoby. Starasz się być jej potrzebny, stajesz się lepszym człowiekiem, bo to ona na to zasługuje. Kochać to znaczy wiedzieć, kiedy walczyć o tę osobę, a kiedy uznać, że nie jesteś najlepszą partią. Trzeba czasem umieć odpuścić, godząc się na ból, który się z tym wiąże.
|
|
 |
Noce. One są dobre do wszystkiego. Do rozmów, do odpoczynku, do wspominania, do seksu, do układania życia, do wszystkiego. Nocami jest łatwiej znaleźć siebie. Odnaleźć duszę, która gdzieś głęboko w ciele ukrywa się przed tym toksycznym światem.
|
|
 |
Trzeba uważać, kiedy wypowiada się życzenie. Nigdy nie wiadomo, kto może słuchać.
|
|
 |
Nie pozwól mi o sobie zapomnieć.
|
|
 |
dobrze wiem jak to jest gdy otwieranie powiek staje się jedyną oznaką życia
dookoła tak zimno tak ciemno i nikt nie czeka
dla nas nic
czasem chęć jest tak wielka
dobrze znam ten wyraz twarzy błysk w oczach
cień w sercu gdy marzenia zaczynają zabijać
już nie ma gdzie schronić się
i tylko ból nigdy nie zwleka nigdy
|
|
 |
Znowu to robisz, przywiązujesz się do każdego kto cię zauważy, bo jesteś samotna
— Biały Oleander
|
|
 |
Bliskim mów, gdyby pytali, że chwilowo zmieniałam adres, że w niebie leczę duszę z silnego przedawkowania rzeczywistości.
— Katarzyna Nosowska
|
|
|
|