 |
Nie zawsze to, co z pozoru wygląda na zepsute, rzeczywiście zepsutym jest.
|
|
 |
“Nie lubię, kiedy wspomnienia rzucają mi się na szyję. Nie lubię płakać, kiedy widzę Twoje zdjęcia. Nie lubię w sobie tego całego sentymentu, który owe łzy mi wyciska. Nie lubię, kiedy palcami dotykam Cię tylko na tym monitorze, bo inaczej już nie mogę...
|
|
 |
Nie przypuszczałam, że tak szybko ujrzę smutek w jego oczach, który jest spowodowany moją osobą. Nie zdawał sobie sprawy, że odpuszczę tak szybko, jak on.
|
|
 |
źle robisz, że pozwalasz mi na takie myśli.
|
|
 |
mówisz do mnie, ja zamieniam się w słuch a każdy Twój ruch sprawia, że chce być przy Tobie.
|
|
 |
Ty nauczyłeś mnie , że nawet jak leje zimny deszcz to żeby podnieść głowę i na nim stać rozkładając ręce , nie martwić się o ubrania buty i to jak wrócę do domu - żyłam chwilą , Ty nauczyłeś mnie być mniej dobrodusznym , uświadomiłeś mi że jestem bezpieczna będąc z Tobą , płakałeś przy mnie i pokazałeś mi że to przez zaufanie się otwierasz , pozwoliłes i mi płakać. Krzycząc prosto w twarz uświadomiłeś mi , że nie będziesz mi mówił tego co chce usłyszeć i budowac jakis pryzmat , przytulając mnie pokazywałeś ze to lekarstwo , odchodząc pokazałeś mi dno.
|
|
 |
Jesteś brutalem , kotem spadającym zawsze na cztery łapy , łobuzem a ja i tak widze w Tobie miłośc swojego życia.
|
|
 |
czujesz odrazy do tych, co Ciebie skrzywdzili. ale ile złych Twoich ruchów było do tej chwili? / paluch.
|
|
 |
Za dużo zawirowań, za dużo zmartwień, za dużo alkoholu. Albo nie dość.
Nie dość rąk, które obejmują, podpierają, prowadzą.
Nie dość bezinteresownych spojrzeń, ulotnych chwil,
które są prawdziwym życiem.
|
|
 |
Zmieniłaś się - powiedział głęboko patrząc jej w oczy. Bez wachnienia odpowiedziała - to ty mnie zmieniłeś. Ty, twoja obojętność, moje złamane serce, bezsenność, cierpienie, nienawiść do świata, bezużyteczność, wspomnienia, ból, łzy, nienawiść do ludzi, brak twojej osoby, tęsknota. Dopuściłeś do tego, żebym się zmieniła, nie rozumiem więc czemu jesteś taki zdziwiony. Rozpłakała się i wyszła, a on stał i nie wiedział co ma powiedzieć, zrobić
|
|
 |
cofaj się tylko po to, aby wziąć rozpęd.
|
|
 |
każdy z nas spieprzył kilka niezłych opcji.
|
|
|
|