 |
|
a teraz sobie znikam, sobie nie istnieję.
|
|
 |
|
krok za krokiem, banalny rytm serca, na twarzy kolejny sfałszowany uśmiech, wdech, wydech, znów udajesz, że wszystko jest w normie, że nadal normalnie funkcjonując żyjesz, i że to wciąż ma sens. chociaż doskonale wiesz, że bez Niego istnienie tutaj, nie ma jakiegokolwiek sensu, że to co było kiedyś teraz stało się niczym, przestało istnieć. / endoftime.
|
|
|
|
być może trudno pojąć każde z tych uczuć, zlikwidować ból przemieniając go w słowa, wyrzec się tego co czuję, ale kurwa, kocham Cię, wiesz? / endoftime.
|
|
|
|
gdy byliśmy blisko siebie, coś splątywało nasze dłonie, rozkazując sercu zrobić kolejny krok, ten w przód, którego po czasie żadne z nas, nigdy miało nie żałować. / endoftime.
|
|
|
|
uśmiech ciężko dostrzec w załzawionych oczach.
|
|
|
|
to koniec, dopij piwo i spal papierosa, idź spać dziewczyno, on już cię nie kocha.
|
|
|
|
nie potrafię odpowiadać uśmiechem na uśmiech.
|
|
|
|
nie potrafię mówić o uczuciach. potrafię o nich tylko płakać.
|
|
|
|
to boli kiedy kocha się bez: ''ja Ciebie też''.
|
|
|
|
tak mało mamy czasu na miłość, bo ważniejsza jest teraz materialna przyszłość.
|
|
|
|
cóż, wiem co myślę, nie na wszystko się zgodzę.
|
|
|
|
i tak ewidentnie, w kilka sekund to wszystko straciło swój dotychczasowy sens, gdzieś w tyle zgubiło ten jebany rytm, całkowicie obracając każde z uczuć, każdą obietnicę i to co wspólne, o sto osiemdziesiąt stopni. wiesz, jeszcze wczoraj nad ranem, kiedy to pierwsze promienie słońca przebijały się przez żaluzje, delikatnie rażąc w oczy, byłam pewna, że ten dzień będzie kolejnym z serii tych, gdzie Twoją obecnością w moim życiu, cieszę się bez przerwy, kiedy jeden Twój esemes zmienia realia dnia, że ten dzień nie będzie tym ostatnim, że nie będzie tym, który zakończy wszystko to, w co wierzyłam naprawdę. / endoftime.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
