 |
Ludzie tak naprawdę mogą mieszkać tylko w innych ludziach. Depresja to nic innego, jak bezdomność. Na depresję cierpią ludzie, którzy nie mają w kim mieszkać.
|
|
 |
Nie żałuj, że żyjesz, dziecko. Życie i tak przeminie ci dostatecznie prędko.
|
|
 |
|
stanęła przede mną, błękitne tęczówki, platyna na włosach. - On jest mój. - pisnęła, odkaszlując chwilę potem, jakby Jej mały móżdżek zdał sobie sprawę, jak obsesyjnie brzmi Jej ton. czekałam na ciąg dalszy. zdziwiona podjęła wywód. - znam Jego potrzeby. to w moim łóżku sypia i to ja pociągam Mu druta. jest Mu zajebiście, wiesz? jestem Jego suką, nie wpierdalaj się do tego schematu. - wycharczała, a ja powstrzymywałam się od śmiechu. - i kocha Cię, tak? - zmieszała się. - mówi, że miłość to prawdziwe uczucie, a słowa 'kocham' nie rzuca się na wiatr. nie mówi mi, że kocha, ale... - przymknęłam Jej usta ręką, a powiedziawszy ostatnie słowa, oddaliłam się korytarzem. - mi mówił.
|
|
 |
świat, w którym czas ma wartość jak złoto
|
|
 |
muszę zaciskać pięści bo to wszystko się zmienia
|
|
 |
kiedyś blisko, teraz sobie obcy ludzie
|
|
 |
Potrzebuję Twej ręki, pomocy i wiary, snu, spokoju, ciszy. Obok Twojej obecności .
|
|
 |
Kolejny raz mam wrażenie, że oczekuję zbyt wiele. Wcale nie proszę o bukiet kwiatów każdego ranka, nie proszę o wieczną cierpliwość, nie oczekuję czarów, po prostu daj mi żyć i przy okazji podrzuć też siebie .
|
|
 |
Słowa rosną w człowieku. Wytapiają się jak z rudy z jego trosk, udręk, cierpień, łez. Nikt nie otrzymuje ich w darze tylko dlatego, że się urodził; gdzieś, kiedyś. Ceną słów jest nasz los
|
|
 |
Nie jesteś dziwna. Ty tylko jeszcze się nie zdefiniowałaś.
|
|
|
|