|
i bardzo nie mam ochoty poznawać znów kogoś nowego i znów się starać i wierzyć w to co mówi, żeby któregoś dnia odszedł bez zapowiedzi w jakiś fatalny dzień.
|
|
|
dlaczego nigdy nie jesteśmy tak odważni jak w naszych myślach?
|
|
|
zmieniłam się? może i tak. może na gorsze, może na lepsze. zależy, z której strony kto patrzy. może zachowuje się poważniej, może dziecinniej. tak i to prawda, że czas zmienia ludzi, ale to nie tylko czas. to także ludzie, z którymi przebywasz.
|
|
|
nie obiecuj złotych gór skoro wiesz, że nie podarujesz nawet kamienia.
|
|
|
lepiej by zraniła cię prawda, niż pocieszyło kłamstwo.
|
|
|
,,będzie dobrze” – to jedno z tych kłamstw, w które ludzie tak cholernie pragną wierzyć.
|
|
|
ludzie uwielbiają nas niszczyć. zrobią wszystko abyśmy poczuli się źle, bezwartościowi i samotni. wystarczy chwila słabości a oni to wykorzystają.
|
|
|
nie ma nic łatwiejszego od skomplikowania sobie życia.
|
|
|
syndrom osoby zranionej: jeszcze nie zaufała, a już się boi, że zostanie zawiedziona.
|
|
|
człowiek jest dziwny. potrzeba mu smutku żeby docenić szczęście, hałasu żeby docenić ciszę i czyjegoś zniknięcia żeby docenić obecność.
|
|
|
rób to, czego naprawdę pragniesz i nie pozwól, żeby czas przeciekał ci między palcami.
|
|
|
wolę rozmawiać w cztery oczy, bo trudniej się kłamie i łatwiej widzi się kłamstwo.
|
|
|
|