 |
|
Smak twojego uśmiechu na moich ustach jest tym o czym marzę najczęściej./bekla
|
|
|
|
Tak wiele razy prosiliśmy o cud, że nawet nie zauważyliśmy chwili kiedy staliśmy się jednym z nich./bekla
|
|
|
|
Zamknij oczy i zaśnij. Poczuj podmuch wiatru wkradającego się przez okno do Twojego pokoju zabawnie mierzwiąc włosy. Podaj dłoń Odyseuszowi, zanurz się w jego ramionach, daj posadzić w jego łodzi i zapomnij. Przespaceruj się po resztkach swojej miłości, daj ciału pozbyć się każdej cząstki jego osoby ze swojego serca boleśnie wrzynających się w jego głębie a potem obudź się z uśmiechem na swojej pięknej twarzy i odetchnij z ulgą. Jesteśmy tu by żyć, by spełnić swój obowiązek człowieczeństwa w jak najlepszy sposób. Idź wyprostowana, dumna z siebie, upadaj głośno i wstawaj w spektakularny sposób. Naucz się szczęścia. Naucz się latać i nigdy nie zapomnij tych najważniejszych uczuć. Kochaj./bekla
|
|
|
|
Napełnij mnie miłością całując o piątej trzydzieści. Podaj mi dłoń pewnie prowadzącą do celu gdy słońce otula nas swoim ciepłem. Ogrzej mnie ciepłem swojego serca i nigdy nie odchodź, nigdy, rozumiesz?/bekla
|
|
|
|
No chodź, przyśpiesz, pójdźmy na spacer i zakochajmy się w sobie. Nie marnujmy czasu, pójdźmy na wagary a przypadkowo zatrzymany samochód zawiezie nas nad jezioro. Weźmiemy koszyk i małe kanapki z dżemem a na popołudniowym pikniku będziemy się śmiać leżąc na kocu i oglądając chmury. Ukradniemy wózek na kółkach z supermarketu i będziemy wyobrażać sobie że jest rakietą. No chodź, pociągnę cię ku niebu, ku słońcu, zatrzymamy się na jakiejś gwieździe i zbudujemy baze. Chodźmy tylko na spacer i zakochamy się w sobie, pozwólmy sercom zabić szybciej./bekla
|
|
 |
|
tak cholernie tęsknie, za dawnymi nami. Za NIE monotonnym życiem, za oryginalnością a szczególnie za prawdziwym szczęściem...
|
|
|
|
Są ludzie, którzy mają w zwyczaju uśmiechać się przesadnie, kiedy zbiera im się na płacz.
|
|
|
|
a jeśli już przepaść i pustka między nami
to tylko taka , na sekundę
między ustami a ustami
|
|
 |
|
Opowiem Ci o swoich planach, ułożonych parę dni temu trochę po północy. Siedziałam wtedy sama. Norma, nocami zawsze byłam sama. Sama ze swoimi myślami, sama ze sobą. Ciebie też nie było. Byłam w trakcie przyzwyczajania się do tego, szło mi całkiem dobrze, czasem byłam z siebie nawet dumna, że daję radę. Wtedy, tamtej nocy, zrozumiałam, wiesz? Zrozumiałam, że to był błąd. Błąd, którego nie żałuję być może tak jak powinnam, lecz który zaliczyłam do jednych z największych i tych najbardziej bolesnych. Usłyszałabym teraz 'Przecież byłaś szczęśliwa'. Wiem, że byłam. Byłam szczęśliwa, jak nigdy. Nie zapomnę. Zrozumiałam, że byłam sama dla siebie pułapką, tak skomplikowaną, że sama ją układając, nie znałabym drogi powrotu. Zrozumiałam, że przecież wciąż żyję i choćby nie wiem jak bolało, tego życia nie mogę zmarnować. Teraz cieszę się nim, cieszę się każdą chwilą, każdą drobnostką i wiesz, chociaż czasem jeszcze w oczach mam łzy, dziś jestem szczęśliwa. Naprawdę szczęśliwa. / Endoftime.
|
|
|
|
Jego obecność, pozbywałam się widocznych tego śladów. Życie, nie boję się o nie. Dziś oddycham znacznie swobodniej. / Endoftime.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
