 |
|
Początkowo się baliśmy, ale u zarania wspaniałych rzeczy zawsze czai się lęk.
|
|
|
|
Oni nieustannie pytają mnie, kim jestem, jakby bycie człowiekiem nie wystarczało do życia wśród nich.
|
|
|
|
Twój osąd jest do kitu, na przyszłość kieruj się moim.
|
|
|
|
czy może być tak źle?
czy człowiek może zabijać się własnymi myślami?
czy może sam odebrać sobie to co najlepsze?
czy może sam zniszczyć sobie swój świat?
czy może sam zniszczyć wszystko co miało znaczenie?
|
|
|
|
Jak to możliwe, dziwna dziewczyno, że jesteś tak wieloma kobietami dla tylu ludzi?
|
|
 |
|
prawdziwa miłość jest, wtedy gdy nawet się nie domyślasz dlaczego w ogóle jest.
|
|
|
|
a potem każdego dnia pij z filiżanki w której za każdym razem robiłaś mu ciepłe kakao, kiedy z oczami kokiel spaniela przychodził do Ciebie zmarznięty w środku zimy z prośbą o rozgrzanie. patrz na jego bluzę w szafie za każdym razem, kiedy szukasz jakiejś sekskiecki na kolejną imprezę, byleby zapomnieć. rano wstań skacowana, i do kawy zacznij sobie kroić świeże bułki na blacie, na którym jeszcze w zeszły wtorek namiętnie się kochaliście. i wiedź życie bez niego. spal bluzę, stłuc filiżankę i wymień meble w kuchni. ale serca i rozumu ani nie spalisz, ani nie stłuczesz, ani nie wymienisz.
|
|
 |
|
gładził moje włosy, pocałunkami ścierał łzy z moich policzków, patrzył w zapuchnięte, czerwone oczy, nie przestraszył się zniszczonego makijażu, a co najważniejsze powtarzał, że mnie kocha, tak na zawsze, nad życie.
|
|
|
|
Jeszcze będzie pięknie, mimo wszystko. Tylko załóż wygodne buty, bo masz do przejścia całe życie.
|
|
|
|
Na tym polega urok każdej fikcji, słownej czy obrazowej. Takie dzieło zamyka nas w granicach swego świata i każe nam traktować go poważnie.
|
|
|
|
Ludzie gubią się tylko, gdy nie są sobie przeznaczeni.
|
|
|
|
Tak naprawdę to oczy mówią, czy człowiek jest szczęśliwy, a nie uśmiech.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
