 |
|
Doskonale wiedziała, że nic z tego nie będzie, ale i tak wykorzystywała każdą możliwą sytuację, w której mogła się znaleźć obok Niego. .
|
|
|
|
Chciałabym mieć tą pewność, że jeszcze nie wszystko jest stracone, że jest jeszcze kilka szans aby naprawić to co tak idealnie zjebałam.
|
|
|
|
Mówisz potrzebny czas jest.? Uwierz z boku łatwiej patrzeć.
|
|
|
|
W sercu zastój światełko nadziei zgasło. .
|
|
|
|
Chciałabym wejść na gadu, albo sięgnąć rano po telefon i przeczytać wiadomość od Ciebie; ' przepraszam za wszystko, myślisz o mnie jeszcze.? '
|
|
|
|
Byłeś moim kięciem w sumie jesteś Nim do dziś. Z tym że zmieniła się Królewna straciła w Twych oczach błysk. Życie spisało scenariusz pozostały zimne słowa. Mijamy się co dnia lecz już ani śladu po nas.
|
|
|
|
Choć walczyłam wiem przegrałam o Ciebie wyścig. Już nie wiem gdzie szukać ta bajka miała być piękna. Czas miał wyleczyć rany lecz ja wciąż to pamiętam.
|
|
 |
|
cała zakrwawiona, podbiegła do niego. - nie, nie, nie. - zaczęła krzyczeć, szczypiąc się na wszystkie możliwe sposoby. - jesteś i będziesz. tak, tak, tak. - wypowiadała pomiędzy próbami na złapanie oddechu. ręce. pokaleczone od szkła ręce. rozbijanie filiżanek z których wspólnie pijali czekoladę wymieniając się najsłodszymi pocałunkami świata. jego puste, tępe spojrzenie, utwierdzające ją w fakcie, że o dziś musi radzić sobie sama. jak dziecko oddanie do domu dziecka. jak szczeniak, oddany do schroniska. - bądź. nie rób mi tego. - błagała osuwając się z niemocy na nogach. - byłem. przepraszam, że byłem. - wypowiedział, napięcie odwracając się w drugą stronę. wiedząc, że gorszą krzywdę zrobił jej swoją obecnością niż tym, gdyby nigdy się nie pojawił. pozostawiona sama sobie z zakrwawioną koszulka, zaczęła strzepywać opiłki porcelany, które ówcześnie starała się wgniesć w swoją klatkę piersiową z nadzieją, że uda jej się dotrzeć do serca, uciszając jego krzyk. nieskutecznie.
|
|
|
|
Moja historia nie jest smutna, bo jej źródło było dla mnie szczęśliwe i przyniosło chwile o których nie zapomnę do końca. Smutne jest tylko odrzucenie, które jest jedynie fragmentem całości. Nie mogłabym żałować tego, że Cię spotkałam, bo byłabym największą idiotką na świecie. Nie można przecież żałować, że było się szczęśliwą. Słodząc życie nie mieszaj zbyt często.
|
|
|
|
To nie jest tak, że nie odzywam się, bo nie chcę. Wręcz odwrotnie. Mam wielką ochotę z Tobą porozmawiać, tylko zwyczajnie boję się, że widząc moje imię na ekranie telefonu wywrócisz oczami i powiesz ' kurde, nie chce mi się z nią pisać, ale odpiszę, żeby nie było jej przykro '
|
|
|
|
Dodaj komentarz
