 |
|
Trenuj, walcz, wygrywaj, odnajdź siebie, bądź tarczą dla bliskich!
|
|
 |
|
Podobno osoby nam przeznaczone idą do nas najszybciej jak tylko mogą, czasem jednak mają do pokonania bardzo trudną drogę i czas przybycia troszkę się wydłuża. Może więc jednak warto nie tracić nadziei tylko czekać aż spotkamy kogoś kto jednym małym gestem sprawi, że cały świat zacznie kręcić się w przeciwną stronę, a wszystkie poprzednie rozczarowania stracą na znaczeniu. W końcu cierpienie nie może trwać wiecznie, a słońce musi wreszcie zabłysnąć na naszym niebie. / napisana
|
|
|
|
Nie potrafiłam odnaleźć się w życiu, w którym nie było nikogo kto czekałby na każde spojrzenie w moje oczy, kto zaczynałby tęsknić niemalże w tej samej chwili, w której tracił mnie z pola widzenia, kogoś dla kogo byłabym najważniejsza. Zwyczajnie brakowało mi poczucia bezpieczeństwa, chwil rozkoszy i słów, które sprawiały, że byłam najszczęśliwszą osobą na świecie. To się działo tak szybko, bo najpierw ktoś był, a później w jednej sekundzie zostałam sama i nikt nie przygotował mnie na chwile samotności. Pustego świata nie da się tak łatwo wypełnić, trzeba po prostu przywyknąć, że teraz nie ma już nic. / napisana
|
|
 |
|
Rozpadło się moje wnętrze. Nie kontroluję już siebie samej, tych emocji, zagubienia. Jestem oddalona od wszystkiego i wszystkich. Tak trudno znaleźć mi motywację, która będzie tą jedyną, która da mi siłę i wiarę w to, że lepsze jutro istnieje. Wokół w zamian widzę nicość i czuję pustkę. Jakby nic wokół mnie nie istniało. Taka silna samotność, brak emocji, brak uczuć. Uziemiłam się, wiem. Pozwoliłam sobie na zaprzestanie odczuwania czegokolwiek. Pozwoliłam sobie na to i w dużym stopniu zniszczyłam tym samym siebie. Aczkolwiek to mnie dobiło. Bo życie choć było świetnie ułożone straciło swoją wartość. Wszystko straciło swoją wartość, swoją magię. Poczułam, że nie daję już rady. Pozwoliłam sobie upaść i nie umiem się podnieść. Żałuję choć nie do końca. Niekiedy tak jest dobrze, bo bezpiecznie, ale nie zawsze. Zbyt często to przynosi ból. Zbyt często to coś rujnuje resztki mojego serca.
|
|
|
|
„Nigdy nie zapominajcie o tym, by brać z życia jak najwięcej, nie bójcie się ryzykować, płakać ani być szczęśliwymi. Najważniejsze to być w drodze. Każdego dnia robić krok do przodu.” - Martyna Wojciechowska
|
|
|
|
"Na życie trzeba patrzeć z dystansem, niczemu się nie dziwiąc, niczego nie potępiając. I cieszyć się każdym drobiazgiem: że zakwitły kwiaty i że ładnie się wygląda w nowej sukience”
|
|
|
|
„Kto kocha, przyjmuje to, co dostaje, i daje, nie żądając wdzięczności. Miłość nie rachuje.” - Jan Twardowski
|
|
|
|
Zboczyć z dobrej drogi wcale nie jest trudno
I nie tłumacz się tym, że Bóg nie dzieli równo
Łatwiej wdepnąć w gówno niż je zauważyć
Trudniej cel swój osiągnąć niż tylko o nim marzyć
|
|
|
|
Ciężko jest się przestawić, gdy wygody od małego
Tak trudno nam przychodzi pomoc dla bliźniego
Łatwiej udać, że nie widzisz wokół ludzkiej krzywdy
Lepiej przyjąć brawa niż usłyszeć gwizdy
|
|
|
|
Miłość w nienawiść zamienić w kilka sekund
W drugą stronę trudniej. Wsłuchaj się człowieku
Łatwiej coś obiecać, trudniej dotrzymać słowa
Lepiej podpiąć się pod coś niż zacząć od nowa
Łatwiej o tym gadać czy o życie podjąć walkę?
|
|
|
|
Kiedy trudy cię hartują, łatwiej znieść cierpienie
Trudniej zdania bronić, bo łatwiejsze jest milczenie
Łatwo o pieniądzach mówić, kiedy na nich siedzą
Gdzie ma kres odwaga? A gdzie głupota z niewiedzą?
|
|
|
|
Łatwiej, łatwiej jest w szczęściu budować przyjaźnie
Ciężej, ciężej ją znaleźć, gdy szczęście wygaśnie
Trudniej żyć na ulicy niż mówić, że cię chowa
Łatwiej, łatwiej jest słuchać niż zrozumieć słowa
|
|
|
|
Dodaj komentarz
