 |
|
pewnych uczuć nie da się ponownie odtworzyć. kiedy przeżyje się coś niezwykłego, nigdy więcej nic ani nikt nie jest w stanie wywołać identycznej euforii. / tonatyle
|
|
|
|
czasem zdarza się magia. jej jedynym i największym minusem jest to, że mija bardzo szybko. / tonatyle
|
|
|
|
czasem tęsknię za przeszłością, brakuję mi cholernie niektórych ludzi, których kiedyś pozwałam calkiem przypadkiem, myślą że nie będą mi do niczego potrzebni, a byli dla mnie jak rodzina. czasem dławię się łzami i cała się trzesę, a wszystko to wywołuje we mnie ta cholerna tęsknota! przepraszam tych, których kiedykolwiek skrzywdziłam, i tych, których jeszcze nieraz zranię. przecież jestem tylko czlowiekiem, cały czas popełniam błędy. / z pingera (paziulaa) :c
|
|
|
|
czasem mam wrażenie, że gdy pojawia się kolejny problem do rozdania, Bóg zawsze wskazuje na mnie. / tonatyle
|
|
|
|
http://o3.fbl.pl/w640/o5/201412/70/171485059.jpg ;(
|
|
|
|
ten dzień był niezwykły. wstając wtedy rano nie przypuszczałam, ze tak się potoczy. z rzeczywistości znalazłam się w niebie. żałuję, że to już minęło. gdybym mogła, bardzo chętnie przeżyłabym to jeszcze raz. / tonatyle
|
|
|
|
nie chce mi się wierzyć, że minęło już tyle lat. zastanawiam się kiedy. / tonatyle
|
|
|
|
zazwyczaj ludzie postrzegają stare filmy jako bezwartościowe i niemodne, często zapominając, że opiera się na nich nowoczesne kino. gdyby nie dawny świat filmów, kino nie miałoby początku. ówczesne filmy opierają się głównie na efektach specjalnych. kiedyś aktorzy i aktorki wkładali część siebie w graną postać. takie kino to skarb i dziwię się każdemu, kto je krytykuje. / tonatyle
|
|
|
|
cieszyłam się, że nie muszę już dłużej zakładać maski ze sztucznym uśmiechem. udawać przy ludziach szczęście, jak gdyby nie istniały problemy. niestety wszystko wróciło. / tonatyle
|
|
|
|
coraz częściej boję się, że nierealne myśli odciągną mnie od codziennego życia. / tonatyle
|
|
 |
|
Mówią, że przerwy sa dobre, bo pozwalają nam uświadomic sobie, jak bardzo tęsknimi, że kochamy... Mają racje, zaczynamy zdawać sobie z tego sprawę, tylko co dalej? Jak radzić sobie z tym bólem po uświadomieniu sobie tego wszystkiego? Jak przejść przez kolejny dzień bez osoby, która kochamy? Jak długo można nosić w sobie tę cholerną pustkę? Ile wylać łez? Ile nocy trzeba spędzic bez snu odchodząc od zmysłów? I w końcu, na co było nam to sobie uświadamiać? Żeby każdego dnia umierać wciąz na nowo? A co jeśli to już nie wróci? Jesli przerwa była końcem?|k.f.y
|
|
|
|
życie to nie film. w rzeczywistym świecie każdy błąd przynosi przykre konsekwencje, a nigdy szczęśliwego zakończenia. / tonatyle
|
|
|
|
Dodaj komentarz
