|
Boże, proszę, mało już Namieszałeś?
|
|
|
Jest na świecie taki rodzaj smutku, którego
nie można wyrazić łzami. Nie można go nikomu
wytłumaczyć. Nie mogąc przybrać żadnego
kształtu, osiada ciasno na dnie serca jak śnieg
podczas bezwietrznej nocy.
|
|
|
Gdyby tylko czas leczył rany... prawdopodob
nie byłby słynniejszym lekarzem niż doktor
House.
|
|
|
są takie okazyjne noce gdy poprostu płaczesz,
ponieważ wszystko się zmienia, a ty nic
nie możesz zrobić.
|
|
|
To nie takie jednak proste spojrzeć, gdy się spoj
rzeniem dotyka bólu.
|
|
|
może ja sobie to tylko wymyśliłam? może od początku dałeś mi do zrozumienia, że to tylko przyjaźń, a ja nie zauważyłam tego znaku, albo po prostu go zignorowałam? teraz już wiem, że znow zbyt zaufałam i sie zaangażowałam. teraz to już nie ma sensu. kolejne rozczarowanie..
|
|
|
no jak można być tak tępym?! no jak?! jak można nie potrafić odczytać kilku prostych gestów,kilku prostych spojrzeń?! czy to tak trudno zdobyć się na szczerość? czy zawsze trzeba wszystko wyjaśniać słowo po słowie? nie mam już pomyślów,nie mam już sił. poddaje się, oddalam się, znikam. bo po co tak się starać dla osoby, która nie potrafi tego docenić?
bo po co kochać?
|
|
|
ten cały sentyment,
ciągle nam do siebie bliżej
|
|
|
ale nigdy nie każ mi wybierać,
bo jeszcze wybiorę źle
|
|
|
trudno stłumić żar ust,gdy w głowie szumi wino
|
|
|
a dzień za dniem coraz bardziej kończy się świat
|
|
|
Każdy z nas chce się zaangażować, chce mieć przy
swoim boku osobę, która będzie towarzyszyła mu
w podziwianiu piękna Genewy, dyskutowała o
życiu lub nawet jadła razem z nami kanapkę.
Lepiej zjeść tylko pół kanapki, niż całą, nie mając
w pobliżu kogoś, z kim można się czymkolwiek
podzielić.
|
|
|
|