 |
|
Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon. Szymon.
|
|
|
|
Przecież my nawet nie mieliśmy siebie w planach.
|
|
|
|
Nie wiesz czego tak naprawdę ode mnie chcesz...
|
|
|
|
Drugą szanse... a umiesz zapalić dwa razy tą samą zapałkę.?
|
|
|
|
Powiedziała "nie spierdol tego" patrząc mu głęboko w oczy.
Chwycił ją za szyję, przyciągnął do siebie i zbliżając się powoli do jej ust dodał "nie spierdolę" . Odepchnęła go i patrząc mu w oczy wyszeptała "nie wierzę", spuszczając głowę w dół.
Silnie złapał jej ręce i zaczął ją namiętnie całować, ręką przeplatał jej włosy w swoich palcach a drugą trzymał ją za szyję. "Teraz wierzysz?" .
|
|
|
|
I jest Ci trochę szkoda, że było coś między nami... Uspokajasz oddech standardowo procentami.
|
|
|
|
Brak umiejętności przewidywania, licytowanie się na nieszczęścia by nauczyć się tłumaczenia z czegoś co nie powinno mieć miejsca.
|
|
|
|
Mamy prawo popełniać w życiu wiele błędów. Oprócz jednego - tego, który niszczy nas samych.
|
|
|
|
Najbardziej tęsknię za tą chwilą, kiedy to po powrocie do domu nadal czułam Twój zapach na sobie.
|
|
|
|
Miłość na wieki.? Skarbie, wiek trwa sto lat a nie miesiąc...
|
|
|
|
Można dać drugą szansę, nawet trzecią ale czterdziesta-ósma nie ma już sensu.
|
|
|
|
Wiesz jak się czuję, kiedy z zapałem szukam wibrującego telefonu, a okazuje się, że nie jesteś nadawcą wiadomości.?
|
|
|
|
Dodaj komentarz
