 |
|
Gdyby udało się
Zmaterializować miłość
To wszystkie jej imitacje
Zauroczenie
Chemia
Pożądanie
Okazałyby się niewidzialnym dla oka
Pierwiastkiem zawartym w tej
Materii.
|
|
|
|
Pozwalamy sobie na to
By tracić czas.
Dumni
Zamknięci
Czekamy na odpowiedni
Moment
By się otworzyć
A ten moment
Dzieje się teraz.
|
|
|
|
Im bardziej czegoś
Chcemy
Tym bardziej od tego
Stronimy
W obawie, że kiedy się za to
Zabierzemy
Możemy ponieść
Porażkę.
|
|
|
|
Miłość jest wtedy, kiedy czujesz pierdolnięcie. Spotykasz daną osobę i wiesz, że właśnie na nią czekałeś. Ludzie tracą czas na doszukiwanie się głębszych uczuć w czymś, co z góry spisane jest na straty. Usilnie wmawiają sobie, że kochania drugiej osoby można się nauczyć. Jeżeli poznając daną osobę nie postanowiłeś, że musisz ją mieć, nie rozpoczynaj tego. Zabierasz sobie czas na znalezienie tego, czego naprawdę szukasz
|
|
|
|
Odkładamy bliskich na później.
Pozwalamy im na nas czekać
Tak jakby czas był nieskończony.
Posiadanie nie jest czymś pewnym.
Kiedy raz już ktoś się przed nami otworzy,
To równie łatwo, może się przed nami
Zamknąć.
|
|
|
|
Nie pozwalamy się poznać.
Ukrywamy w sobie piękno
Przez nikogo nieodkryte
Kiedy już myślimy, że ktoś
Zaczyna je dostrzegać
Chowamy się
A potem ten ktoś
Odchodzi w niewiedzy.
|
|
|
|
Kpię z niej
Śmieję się
I dobrze się bawię
Obracam w żart
Każde słowo
Które jest choć odrobinę
Ckliwe.
Prawdopodobnie dlatego, że
Najbardziej jej pragnę?
|
|
|
|
Tęsknimy za tym
Co wydaje nam się
Że musimy mieć
Wystarczy to posiąść
A barwy bledną
Słowa maleją
Chcemy przerabiać
Ciągle tę samą lekcję
Aby przekonać się w końcu
Że strata sama w sobie
Ma na celu
Nowe
Lepsze posiadanie.
|
|
|
|
Wszystko
W co dotąd wierzyłem
Runęło
I dobrze
Bo musiałbym nadal kisić się
W swoich wytłumaczalnych teoriach
W tych swoich poukładanych szufladkach
I mogłoby mnie wtedy
Coś ominąć.
|
|
|
|
Możesz mieć wszystko
Być wszędzie
Uciec przed całym światem
Na koniec świata
Ale nie uciekniesz
Przed samym sobą.
Mogą Cię budzić
Najpiękniejsze wschody słońca
Które zwykłym
Bladym świtem się stają
Kiedy sam jesteś w nich skąpany
|
|
|
|
Trzeba
Sobie zasłużyć
Na możliwość
Wstąpienia w czyjś
Mały światek
Można w nim bywać
Ale mało kto
Może się w nim znaleźć.
|
|
|
|
Ludzie dążą do wytworzenia w sobie cech, które staną się antonimami w stosunku do cech, rzeczywiście przez nich posiadanych. Związane jest to, z naturalną chęcią posiadania tego, czego nie można mieć. Odbiór zatem takich osób, jest prawie zawsze mylny, z racji tego, że dane jest nam widzieć skrajną odwrotność ich rzeczywistego charakteru.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
