 |
|
jest takie spojrzenie, którym darzymy tylko jedną osobę.
|
|
|
|
Ciekawe, czy kiedyś gdy miniemy się na ulicy - poznasz mnie. A gdy osoba z którą będziesz szedł zapyta 'kto to?' odpowiesz 'nikt ważny'.
|
|
|
|
Chciałabym, żeby kiedyś, gdy się spotkamy pomyślał
'kurde, szkoda że z Ciebie zrezygnowałem'.
|
|
|
|
Sześć miliardów ludzi. Sześć miliardów dusz. I czasami wszystko, czego potrzebujesz to ta jedna.
|
|
|
|
Każdy tęskni za przeszłością. Może niekoniecznie za jakąś osobą, ale choćby za stanem w jakim się znajdowaliśmy. Bo dla nas - ludzi, przeszłość zawsze była lepsza od tego, co jest teraz.
|
|
|
|
Nie przyzwyczajaj się do mnie . Nie zapamiętuj mojej twarzy, nie pamiętaj, ile łyżeczek cukru wsypuję do herbaty, zapominaj, jak się ruszam, jak ubieram, jak pachnę . Nie przywiązuj się do mnie - ja mam w zwyczaju uciekać.
|
|
|
|
Nadal coś mnie łapie za serce gdy patrze na twoje zdjęcie. Nadal mam te uczucie, że mi Ciebie brakuje.
|
|
|
|
Przepraszam, że czasami unikam odpowiedzenia Ci `cześć`, że nie patrzę Ci prosto w oczy, gdy z Tobą rozmawiam i wszelkie spotkania omijam szerokim łukiem. Ja po prostu nie chcę sobie robić nadziei. Nie mam zamiaru leczyć się z Ciebie całymi miesiącami, a później w ciągu kilku minut zmarnować tego, nad czym tak mocno pracowałam.
|
|
 |
|
przestaliśmy się zauważać. na swój widok nie czujemy już motyli w brzuchu, nie miękną nam kolana, po rozgoryczeniu czy żalu też nie ma już śladu. jesteśmy indywidualnymi jednostkami, które kiedyś połączyło coś na wzór uczucia, było ono jednak zbyt słabe by przetrwać. obcy sobie ludzie wśród zgiełku tłumu - czasem wymienimy przelotne spojrzenia - z uprzejmości, bo przecież o sentymencie nie ma mowy. / nervella.
|
|
 |
|
Możesz po prostu ciągle udawać,że mnie nie znasz.? A nie mówić mi 'cześć' tylko wtedy,gdy jesteś sama,lub ja jestem w większym gronie. Nie łudź się maleńka i tak cię nie polubię,a Twoja 'zajebistość' nie wrośnie,przez poje wymuszone 'hej' Zapamiętaj. Albo ciągle mówisz,albo w ogóle. A nie po to,żeby się pochwalić,że mnie znasz. ...
|
|
|
|
wspomnienia są najcięższym bagażem jaki wciąż z trudem niosę na swoich zmęczony, poranionych barkach. są, wciąż funkcjonują i uparcie żyją własnym życiem, wywołują ból i mimowolnie lecące łzy. są niezniszczalne, bo jak zniszczyć przeszłość? nie da się. / nervella.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
