 |
Już nie boję sie Buki z Muminków, Arktosa z Tabalugi czy Gargamela ze Smerfów, teraz boję się szarej rzeczywistości bez Ciebie . / doyouthinkyouknowme
|
|
 |
A kiedy Ona prosiła, błagała i krzyczała, by On nie odchodził, stać było Go tylko na nic nie znaczące ' przepraszam ' , by odejść z Jej życia, by zabrac Jej cząstkę siebie, którą tak bardzo sobie upodobała . / doyouthinkyouknowme
|
|
 |
Serce z recyklingu . / doyouthinkyouknowme
|
|
 |
I nawet jeśli postawię sobie za cel Moje nierealne marzenia, to jak bardzo będę tego chciała to kurwa dopne swego . /doyouthinkyouknowme
|
|
 |
Aktorka z Ciebie niezła, nie potrzeba scenariuszu.
|
|
 |
Ludzie mówią, że bardzo się zmieniłam.
Prawda jest taka, że dorosłam.
Przestałam pozwalać ludziom mną dyrygować.
Nauczyłam się, że nie zawsze można być szczęśliwym.
Zaakceptowałam rzeczywistość.
|
|
 |
Zostałam do tego zmuszona : < , kocham duuzie, wybacz i nie idz do adwokata ! : <
|
|
 |
Kiedy wychodzi na dwór, ludzie zauważają u Niej ten dawny, beztroski uśmiech, uśmiech pełny radości z życia, dlaczego? Bo uwolniła się w końcu od tokstycznych znajomości . / doyouthinkyouknowme
|
|
 |
Pokochał mnie za oczy, nie za efekt uzyskany za pomocą cieni i podkręcającej maskary. Pokochał mnie za włosy, te poranne niesforne kosmyki, nie rezultat długiej walki z suszarką, prostownicą i lakierem do włosów. Pokochał mnie w tym wygodnym, rozciągniętym dresie, w którym w niedzielę wcinam czekoladowe lody przed telewizorem. Pokochał mnie za wredne docinki, a nie za wszystkie teksty przygotowane w celu jak najlepszego zaprezentowania się. Pokochał mnie taką jaka jestem, dlatego wiem, że już na zawsze!
|
|
 |
Bo w Twoich dłoniach jestem tylko zwykłą marionetką.
|
|
 |
a Ona była tylko kropką w jego życiu, kończącym znakiem interpunkcyjnym zdanie, konczącym znakiem ich znajomości . / doyouthinkyouknowme
|
|
|
|