 |
|
,,Ludzie uwielbiają być ranieni. Odruchowo i posłusznie idą tam, gdzie jest ból. Kojarzą go z bezpieczeństwem. Mylą z miłością. To nawet nie jest smutne, to banalne jak cykl dobowy i prawie wszyscy są do tego przyzwyczajeni."
|
|
|
|
,,Została pocięta, poszarpana przez ludzi i przez okoliczności."
|
|
|
|
,,Choć być może nie chcesz tego słuchać, pragnę, byś wiedział, że na zawsze pozostaniesz cząstką mnie. Zasłużyłeś sobie na szczególne miejsce w moim sercu, którego nikt nigdy nie zajmie."
|
|
|
|
,,Ujęła moje obie dłonie, chyba w odruchu samoobrony. Nasze palce się splotły, poczułem jej uścisk. Nie ma piękniejszej chwili na początku związku, niż kiedy splatasz palce w palcami innej osoby i czujesz jej uścisk. Masz przed sobą morze możliwości."
|
|
|
|
,,Brak wiary w siebie jest chorobą. Jeśli stracisz panowanie nad tym, wątpliwości staną się twoją rzeczywistością."
|
|
|
|
,,- Czemu jesteś zła? - Bo jak możesz mówić, że zasługuję na kogoś lepszego? Co jest ze mną nie tak, że nie ufasz, że wiem, czego chcę?"
|
|
|
|
,,Wydaje nam się, że znamy ludzi, którzy żyją
obok nas, ale jesteśmy w błędzie. Nie znamy ich myśli, lęków, obaw.
Często mylnie ich oceniamy, porównujemy do siebie samych, przymierzamy
do swoich zwyczajów, do własnego postrzegania świata."
|
|
|
|
,,Cokolwiek wydarzyłoby się na świecie i jakkolwiek wielka by była głupota zalewająca wszechświat, ona i ja zawsze będziemy przemawiać tym samym językiem i mieć siebie nawzajem."
|
|
|
|
,,Chciałbym umieć jej pokazać tą miłość, którą czuję nawet teraz mocniej niż na początku. Chciałbym pomóc jej w nas jeszcze uwierzyć i zawsze być przy niej i być potrzebny. Rzeczywistość już mnie nie przeraża jak kiedyś, ale bez niej jestem pusty nawet gdy idę przed siebie.”
|
|
|
|
,,Nie słychać, jak ludzie myślą o sobie. Jak w myślach ratują ukochanych. Jak przychylają im nieba, sobie skąpiąc powietrza.”
|
|
|
|
,,Ale jeśli chodzi ogólnie o rzeczywistość, to ja zaczynam się wycofywać,
nie mam ambicji nadążać, nie chce mi się. Wolę po prostu żyć. Powoli
nabierać powietrza, aż do samego dna.”
|
|
|
|
,,Myślałem, że sobie ciebie wymyśliłem. Myślałem, że żyłem w świecie ciemności i wymarzyłem twoje istnienie. Że w jakiś sposób mój umysł cię stworzył (..). Ale potem uświadomiłem sobie, że nigdy nie potrafiłbym marzyć o czymś tak pięknym.”
|
|
|
|
Dodaj komentarz
