 |
dorosłość to nie picie taniego wina na ławce w parku, a umiejętność dokonania słusznych decyzji - dla siebie i innych. więc ulżyłam mu i oszczędziłam wiecznego cierpienia sobie kończąc ten długotrwały, burzliwy związek.
|
|
 |
usłyszałam trzaśnięcie. to moja znajoma walnęła swojemu najlepszemu przyjacielowi w twarz. - za co ? - zapytał. - za wszystkie esemesy o innych laskach, za brak miłości z twojej strony, za to, że udawałeś, że nie widzisz, tego co czuję. spojrzałam zaskoczona na tę kłócącą się parę, ze świadomością, że najchętniej zrobiłabym to samo, co ta dziewczyna. ale niestety nie miałam odwagi.
|
|
 |
usłyszałam odgłos łamanego serca, mój książe opuścił mnie na zawsze.
|
|
 |
- hej. słyszałam, że masz nowego chłopaka, jak wygląda? - nieważne jak, rozpoznasz go po tym, że chciałabyś spędzić z nim resztę swojego życia.
|
|
 |
jestem inna, bo nie marzę o romantycznych spacerach przy świetle księżyca, czy oglądaniu wspólnie wschodów słońca. pragnę tylko wspólnych zakupów w sklepie, esemesów na dobranoc, zwyczajnej, treściwej rozmowy, czy przelotnych pocałunków w czoło na pożegnanie. nie koniecznie muszą być długie i namiętne. bo mi wystarczą małe gesty, by poczuć miłość. bo czasami krótkie tęsknię, oznacza więcej niż tysiąc innych słów.
|
|
 |
gdy zakochiwałam się w nim, wszyscy mówili mi, że popełniam wielki błąd zadając się z tym kłamcą, do dziś żałuję, że im nie uwierzyłam.
|
|
 |
próbowałam na nowo przypomnieć sobie te bolesne wspomnienia, to jak potrafiłeś podnieść na mnie dłoń, lub wykańczałeś mnie psychicznie. próbowałam się otrzeźwić, wyleczyć, ale nie mogłam. w głowie miałam tylko nasze długie pocałunki, spacery po łąkach i bezalkoholowe imprezy, z mnóstwem śmiechu. zapomniałam o tym jak upijałeś się co weekend i podrywałeś swoją koleżankę z klasy. po prostu byłam ślepo zakochana, jak dobrze, że mi przeszło.
|
|
 |
prosiłam go by więcej nie przychodził, a on i tak pojawiał się codziennie. zrozumiałam, że mnie kocha. wróciłam.
|
|
|
|