 |
to co jest miedzy nami wygasło, straciło wartość jak kolejny dodrukowany banknot
|
|
 |
a może płakała, ponieważ zawaliło się jej życie? pierwszy lub kolejny raz? pewnie tak, ponieważ tak się płacze, gdy kogoś się bardzo kocha albo kocha, a kochać nie powinno, z bezsilności się wtedy płacze, bardziej niż ze smutku lub bólu
|
|
 |
na tym polegał problem z przyzwyczajaniem się do ludzi - odchodzili i trzeba było za nimi tęsknić
|
|
 |
"no już nie płacz! nie przestanę Cię kochać, choćbyś miała przede mną setki tajemnic"
|
|
 |
wstydziła się bowiem, że dla takiego zera umarła i do tego z wielkiej miłości, gdyby chociaż na katar umarła, to byłaby to śmierć bardziej godna
|
|
 |
miała straszną ochotę powiedzieć mu jak najbanalniejsza z kobiet: nie puszczaj mnie, przytul mnie do siebie, trzymaj mnie, zawładnij mną, bądź silny!
|
|
 |
odezwij się czasem, ciekawa jestem gdzie i z kim teraz umierasz
|
|
 |
Odkąd dano mi życie
czuję, że coś ginie,
i gdy mówisz mi jak dobrze wiesz
łykam do gardła strach,
kiedy myślę, co lubię
mam poczucie winy,
a naprawdę to wszystkiego mi brak
oprócz tego co mam
|
|
 |
Odkąd dano mi imię
czuję się kimś innym
i do końca nie pasuje mi
Fryzura, buty, smak.
Kiedy myślę co mówię,
mam poczucie winy
|
|
 |
Z dachu kapie woda,
nie mam teraz grosza
żeby odbudować nasz dom,
w którym po kawałku
zrzucasz mnie ze schodów,
a wczoraj już odcięli nam prąd
|
|
 |
Aplikuj jej cukier,
do ucha przez dzióbek,
w postaci za dużej,
potrzeba jej go
|
|
 |
Kiedy odkleja się dusza od łba,
wtedy z miłości potrzeba zastrzyków
|
|
|
|