 |
|
Pewnie nigdy nie powinnam dopuścić do tego aby być od Ciebie uzależnioną. Pewnie nie powinnam przyzwyczajać się do Twojej obecności i do ciepła jakie mi dawałeś. Pewnie nie powinnam pozwolić sobie aby uczyć się Twoich przyzwyczajeń, nie powinnam wchodzić w Twoją duszę i pochłaniać ją krok po kroku. To od początku było tak bardzo niebezpieczne. Od początku wszystko mówiło, że nam się nie uda. Jednak my brnęliśmy, a ja uczyłam się całego Ciebie i tak dokładnie zapamiętywałam każdy detal naszego wspólnego życia. I pewnie nie powinnam przyzwyczajać się do wspólnych wieczorów i godzinnych rozmów i nie powinnam myśleć, że to wszystko jest na zawsze, ale mając tyle szczęścia, miłości i ciepła pod Twoją postacią nie potrafiłam inaczej. Tak, ja teraz kolejny miesiąc płacę za to wszystko bardzo ogromną cenę, ale nie żałuję niczego. Ty nie byłeś jedynie moim przyzwyczajeniem, byłeś moją najpiękniejszą bajką, którą mogłam przeżyć właśnie tutaj - na ziemi. / napisana
|
|
 |
|
" Intrygujesz mnie, a to lepsze niż miłość "
|
|
 |
|
czasem fajnie byłoby usłyszeć "dobrze, że jestes".
|
|
|
|
"Opowiedz mi o tym, że samotność Ci doskwiera, że sobie nie radzisz, że wszystko jest nie tak. Opowiedz mi o tym czego nie widać przed nikim. Zamień swoją niezależność na miłość do mnie. I opowiedz mi o wszystkim co Cię boli."
|
|
|
|
"-Chociaż nazwij to po imieniu. -Niezależność jest silniejsza."
|
|
 |
|
-co w nim lubiłaś?
-lubiłam jego głos kiedy mówił, że mnie kocha.
|
|
|
|
"Popłynęliśmy daleko. Nie wiem czy nie za daleko."
|
|
|
|
"Otworzyłeś wrota do piekieł, mam nadzieję, że nie będziesz tego żałował"
|
|
 |
|
Dlaczego nie możesz wyjść Mi z głowy, próbuje zapomnieć wciąż na nowo, ciągle powracasz, chyba już nigdy nie będzie inaczej../muszelkaaa
|
|
|
|
"A gdyby tym razem zacząć wszystko od drugiej strony..."
|
|
|
|
Wczoraj minęły moje cztery lata na moblo. To kawałek czasu, chociaż tak naprawdę nawet nie wiem kiedy minął. Mam wrażenie jakby niektóre chwile, które tutaj opisałam, wydarzyły się ledwie wczoraj. Jednak dopiero kiedy spojrzę w lustro to widzę, że faktycznie minęły cztery lata, bo ja od dawna nie jestem tą samą osobą. Wszystko się zmieniło i wiem, że będzie zmieniać się dalej. I dlatego jestem wdzięczna, że ktoś kiedyś zupełnie nieświadomie pokazał mi tą stronę. Teraz mam świetny pamiętnik, który jest przeglądem przez moje uczucia. Czytając wpis po wpisie widzę jak wiele emocji mną szargało i widzę jak bardzo się zmieniałam. To niesamowite. Równocześnie chcę podziękować każdej osobie, która mnie czyta, komentuje, obserwuje, docenia. To wiele dla mnie znaczy. Nawet nie wiecie jak wielki uśmiech pojawia się na moich ustach kiedy widzę, że jest Was tutaj coraz więcej nawet pomimo tego, że ostatnio bywałam tutaj rzadko. Dziękuję z całego serca. Wasza napisana.
|
|
|
|
Pokaż komentarze (1)
