 |
|
Samotność jest znośna. To poczucie braku i tęsknota czynią z niej koszmar.
|
|
|
|
Chyba wciąż brakuje mi odwagi. Wciąż nie chcę z nikim o tym rozmawiać i duszę to w sobie. Przez to często jestem smutna. Dopóki tego nie powiem komuś - nie uwolnię się od tego.
|
|
|
|
następnym razem postaram się kochać mniej
|
|
|
|
znam ten ból, kiedy nie wychodzi nic
|
|
|
|
wciąż za Nim tęsknię. wciąż Go wspominam. wciąż Go pamiętam.
|
|
|
|
nie każdego dnia mam ochotę się śmiać, rozmawiać i mieć siłę, by zapomnieć
|
|
|
|
Nie ma co ukrywać, za przeproszeniem chujowo się czuję
|
|
|
|
Chcę w końcu móc powiedzieć, że jestem szczęśliwa, amen.
|
|
|
|
Pogubione wątki. Pogmatwane myśli. Natrętne nadzieje.
|
|
|
|
Najbardziej gorzkie łzy przelejesz na łożu śmierci nad słowami, których nie wypowiedziałeś i czynami, których nie dokonałeś
|
|
|
|
Nie bój się ponownie zakochać. Otwórz swe serce i podążaj tam, dokąd Cię ono wiedzie. I pamiętaj, fruń do księżyca.
|
|
|
|
Najgorsza jest śmierć od środka. Pomału umiera wnętrze, później serce a na końcu dopiero mózg.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
