 |
|
Idę na balkon w ręku szlug, telefon w drugiej. Napisałabym do Ciebie, ale jakoś brakuje słów. Zadzwoniłabym do Ciebie ale wiem, że tego nie chcesz, wybełkotała, że Cię kocham, tu jest źle i serio tęsknie.
|
|
|
|
I albo się zaćpam, albo skumam że nie warto.
|
|
|
|
I krzyczę 'weź mnie ratuj', kiedy patrzysz w moje oczy.
Ale nie chcesz tego słyszeć, nic nie mówisz i odchodzisz.
|
|
|
|
Czasem mam wrażenie, że zostanę sama bez Ciebie, że nie zniesiesz tego co potrafię zrobić w nerwach. Ale pamiętam, że nosisz przebaczenie.
|
|
|
|
Czasem już myślę, że odejdziesz, że nie wytrzymasz mnie za to kim jestem.
|
|
|
|
Czasem wątpię w to, że możemy mieć wszystko.
Mamy miłość, ale nienawiść zawsze trzyma ją za rękę.
Mamy siebie, ale nie wiem czy mamy coś więcej.
|
|
|
|
Póki patrzymy sobie w oczy nie ma sensu przestawać.
|
|
|
|
Myślałam, że znajdziemy spokój.
Nie było dane nam spokojnie spleść swych rąk.
|
|
|
|
Cicho przyznaję, że najlepiej jest, gdy obok jesteś Ty. Nie przyzwyczaję nigdy się do ciągłych rozstań, pustych miejsc.
|
|
 |
|
Zrzuciłeś mnie na ziemię. Stałes obok, mówiąc, że powinnam lecieć.
|
|
|
|
Dlaczego? ja czekam na Ciebie dłużej niż przeciętny człowiek mógłby
|
|
 |
|
tylko on potrafił patrzeć na nią w sposób nieuchwytny, który przeszywał ją na wskroś. był projektantem jej snów i wynalazcą uśmiechu. fanatykiem jej kruchości. a kiedy jego serce przestało bić, własne również była zmuszona zatrzymać. przecież nie mogła pozostać niewielbiona. jej serce nie było w stanie bić bez narzucenia rytmu przez swojego partnera, zamieszkującego w jego klatce piersiowej.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
