 |
|
ostatnio wszystko wygląda, jak piątek trzynastego.
|
|
|
|
teraz czas, by wziąć życie w swoje ręce, chwycić je porządnie i wycisnąć jak najmocniej. wziąć się w garść i przestać rozpamiętywać to, co już nie powróci.
|
|
|
|
wiedziałam tylko, że muszę żyć dalej, muszę być silna i muszę się uśmiechać, bo nikogo nie obchodzi, że posypało mi się życie.
|
|
|
|
jeśli będzie ci zależało to znajdziesz do mnie drogę. nawet przez piekło.
|
|
|
|
pozmieniało się dookoła, nie wiem czy to świat zwariował, czy to ja łapię lekką schizofrenię i dziwnego doła.
|
|
|
|
nigdy nie wmawiaj sobie, że nie dasz rady.
|
|
|
|
fajnie jest wiedzieć, że każdy ma Cię w dupie. przynajmniej nie masz już nikogo do stracenia.
|
|
|
|
piękny czas znów zamienił się w szarą pustkę, której nie da się niczym wypełnić.
|
|
|
|
i wtedy życie okazuje się być jak domino, gdy nie wychodzi jedno, wali się wszystko.
|
|
|
|
idąc przed siebie, próbując zapomnieć. potykam się o fakty i o miliony tych wspomnień.
|
|
|
|
i częstotliwość naszych rozmów, przeszła na poziom zerowy.
|
|
|
|
przerwij tą ciszę, nie daj mi zapomnieć...
|
|
|
|
Dodaj komentarz
