 |
|
za każdym razem, kiedy tamtędy przejeżdżam,
wydaję mi się, że spostrzegam nasze dwie obejmujące się postacie,
ale na tej ławce nikogo nie ma.
przeszłość?
|
|
|
|
klęski się zdarzają. nikt ich nie uniknie.
dlatego czasem lepiej przegrać bitwę o swoje marzenia niż zostać pokonanym,
nie wiedząc, po co się walczyło.
|
|
|
|
Miała dwadzieścia lat i nigdy nie nauczyła się żyć.'
|
|
|
|
Codziennie wracam myślami do tamtych chwil.
|
|
|
|
kocham cię. nie wiem dlaczego, nie wiem po co. po prostu gdy cie widzę moje serce bije mocniej
|
|
|
|
marzenia. bo gdy człowiek zamyka się w sobie, gdy nikt nie pyta o jego sprawy, a on oducza się nimi dzielić - czuje się obrzydliwie samotny. niezrozumiany. i właśnie wtedy, mimo iż otacza go pełno ludzi, nie dostrzega nikogo, kto mógłby dać mu więcej, niż dotychczas dostał. o ironio. zaczyna wątpić, gubić się w ogromnym świecie. nie wiedząc gdzie szukać pomocy, zatracać się i spadać w dół
|
|
|
|
Bywa, że pierwszej miłości się nie zapomina, ale ona zawsze się kończy.
|
|
|
|
to nie "dowidzenia" tak boli, tylko wspomnienia, które za nami podążają
|
|
|
|
chciałbyś wpaść i pooglądać filmy disneya?
|
|
|
|
ale do końca moich dni nie przestanę cię kochać. '
|
|
|
|
kiedyś siedziało tam dwoje zakochanych.
w ciszy rozmawiały ze sobą ich serca.
a gdy te dwa serca powiedziały już sobie wszystko,
mogły dzielić ze sobą wielkie tajemnice.
|
|
|
|
będę pisała o prawdopodobieństwie "nas" wszędzie
|
|
|
|
Dodaj komentarz
