 |
idziesz na dno, bezradność z beznadzieją chodzą w parze
|
|
 |
ważne co jest teraz, bo ono trwa wiecznie
|
|
 |
jebać urojenia, nie wszystko jest do zrozumienia
|
|
 |
sensem staje się tylko to, co może się opłacić
|
|
 |
najmniejszy gest jest pozornie bez znaczenia
|
|
 |
'żeby przestać z czymś skończyć, to najpierw trzeba wiedzieć, po co. ja nie wiem.'
|
|
 |
“a silent heart ticking under the ground, taking the weight from which has yet to be found. if you can hear me now, why don't you recall? I was the one who cared after all.”
|
|
 |
“a man like that is hard to find but I can't get him off my mind, ain't it sad? and if he happens to be free I bet he wouldn't fancy me, that's too bad, so I must leave, I'll have to go.”
|
|
 |
“Ty, stań przed lustrem no i popatrz, powiedz, ile widzisz prawdy w swoich oczach.”
|
|
 |
“nie rozumiem słów, którymi mówią do mnie inni. ich pragnień, ich gestów i wyrazów ich twarzy. ich prawdy, ich szczęścia, chyba nawet ich marzeń.”
|
|
 |
“you're tearing me apart, crushing me inside. you used to lift me up, now you get me down..”
|
|
|
|