 |
|
‘’Cudownie jest mieć szczęście, ale jeszcze cudowniej jest być szczęśliwym pomimo częstych życiowych pechów.’’
|
|
|
|
‘’Boję się przyszłości - że nie podołam, że wszystko będzie źle, że wszystkich zawiodę. Staram się patrzeć na to optymistycznie, myśleć że wiele czasu przede mną - nauczę się, na pewno. Nie mogę ich zawieść, nie mogę.’’
|
|
|
|
‘’Nie chcę, abyś był we mnie szalenie zakochany. Zakochanie to nie miłość. Chcę, abyś mnie kochał - czasem rozsądnie, czasem spontanicznie, nie rzucił dla mnie świata, ale się tym światem dzielił. Nie obiecuj, że mnie nie zostawisz, nie kocha się słowami. Po prostu mnie nie zostawiaj i nie mów nic.’’
|
|
|
|
‘’Czasem dochodzę do głupiego wniosku, że w sumie to kocham moje życie i nie zamieniłabym go na żadne inne.’’
|
|
|
|
''Dziękuję Bogu za życie. Wiem, że skoro teraz jest fatalnie, to pewnego dnia musi się to zmienić, na coś pięknego. Na tym to wszystko właśnie polega, trzeba być cierpliwym i czekać na szczęście, które dopadnie każdego z nas .''
|
|
|
|
Ten dziwny świat jest piękny, nie liczy się tu nic, tylko momenty.
|
|
|
|
Nigdy nie wiesz, kiedy przyjdzie miłość. Nic na siłę, nie wolno za dużo o niej myśleć. Ale w końcu przyjdzie. I będzie jasne, że warto było czekać...
|
|
|
|
Masz rację, kochać nie umiem, a jeśli - to życie. Życie, które chce mi się gdzieś zawieruszyć. Za to umiem ładnie czekać, doczekiwać, albo i nie doczekiwać.
— Halina Poświatowska
|
|
|
|
Niewielu jest ludzi, których prawdziwie kocham, a jeszcze mniej takich, o których mam dobre mniemanie. Im więcej poznaję świat, tym mniej mi się podoba, a każdy dzień utwierdza mnie w przekonaniu o ludzkiej niestałości i o tym, jak mało można ufać pozorom cnoty czy rozumu.
|
|
|
|
Najpiękniejsze relacje w naszym życiu to te, których nikt się nie spodziewał. te, które wzbudzają takie zdumienie, że masz ochotę powiedzieć o nich światu. przecież podświadomie czujesz, że takie uczucia trzeba wykrzyczeć. najpiękniejsze relacje to te, o których sam myślisz: "cholera, kto by pomyślał?".
|
|
|
|
Kiedyś pokażę Ci Paryż. pójdziesz za mną i zamkniesz oczy. będziesz wdychał zapach miasta. wyczujesz wibrującą w powietrzu energię. poczujesz jego magię. a jeśli tylko się postarasz, może uda nam się iść po śladach żonglerów, usłyszeć ich stare pieśni i opowieści.
|
|
|
|
Dochodzę do wniosku, że najlepsze lata spędzamy na rozpaczaniu i przejmowaniu się ludźmi, którzy po latach będą tylko wspomnieniem. I dla których my również będziemy tylko tym.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
