 |
|
a jak mnie zranisz, to będzie mi smutno, a jak będzie mi smutno, to będę zła, a jak będę zła, to rozpierdolę Ci łeb. proste, nie?
|
|
 |
|
przepraszam, że jestem taka beznadziejna. że tylko wszystkich zawodzę. że nie mam żadnych talentów, że nie jestem nieziemsko piękna. że nie mam głowy do nauki, zwłaszcza matematyki i niemieckiego. przepraszam, że nie potrafię walczyć o to co dla mnie ważne. że zbyt szybko się denerwuję. za szybko odpuszczam. że jestem zbyt wrażliwa, zbyt słaba, że potrafię być czasem chamska. przepraszam, że nie potrafię ogarnąć tego burdelu w moim życiu. po prostu: przepraszam, że jestem do niczego.
|
|
 |
|
twoja tapeta jest bardziej pomarańczowa niż światło latarni pod którą stoisz.
|
|
 |
|
z takim ryjem ja ty lala to moja babcia przed wojną wstydziłaby się gnój wyrzucać.
|
|
 |
|
tajemnica w mojej głowie, słowa są jak zakazany raj, wiem, że nigdy się nie dowiesz, że zabijasz mnie każdego dnia. / manchester.
|
|
 |
|
żołnierze Twoich ust szminką kreślą nowe ramy, bym nie zapomniała już jaki jesteś zakazany.
|
|
 |
|
tak blisko jesteś tu, ja tak bardzo za daleko, nie możesz wiedzieć już, że ktoś na Ciebie ciągle czeka... / manchester.
|
|
 |
|
tak mi przykro, że aż wcale.
|
|
 |
|
może i trudno ze mną żyć, ale w sumie zastrzelić też szkoda.
|
|
 |
|
nie szukaj ideału. bo ideałów nie ma. znajdź kogoś, kto zdenerwuje Cie jak nikt inny. kogoś, czyj dotyk sprawi, że odlecisz do innego świata. przy kim nie będziesz chciała udawać nic.
|
|
 |
|
jeśli ja jestem tania, to Ty jesteś gratis.
|
|
 |
|
lubię gdy mnie przytulasz, tak bez powodu.
|
|
|
|