 |
|
Bezradnie spoglądam na wszystko, co jest na wyciągnięcie mojej ręki, złość poddusza moje ciało, nigdy nie miałam do siebie aż tyle żalu. / nieracjonalnie
|
|
 |
|
rany w sercu goją się przecież najciężej.
|
|
|
|
A ja?Ja poczekam jeszcze na swoją miłość.Może przyjedzie następnym pociągiem?Albo jeszcze późniejszym?A może nie przyjedzie wcale?Nie szkodzi,mam już wprawę w oczekiwaniu na pociągi,które nie przywożą nikogo.
|
|
|
|
Nieco inna,bo trudna,trudna-więc niewystarczająca.
|
|
|
|
to było tak,jakbym szła pod górę po stromym,oblodzonym zboczu i jakby kilka metrów przed szczytem obsunęła mi się noga.Nie miałam się czego przytrzymać,zaczęłam spadać w zawrotnym tempie,wszystko dokoła mnie zmieniało swój obraz,niczego nie mogłam poznać.Tylko spadałam,spadałam i pomału wypuszczałam z rąk wszystkie skarby,które udało mi się zebrać w drodze pod górę.
|
|
|
|
Ciężko myśleć o tym teraz,kiedy jest już za późno na korektę.
|
|
|
|
Cóż warta jest miłość,jeżeli ktoś może odrzucić ją od siebie jak niepotrzebny śmieć?
|
|
|
|
Tkwimy z korzeniami w swoim stylu i nonszalancji,którą nakazuje.A przecież kiedy odrzucimy swoje zewnętrzne twarze,mamy oblicza zupełnie inne,zatracamy tę szorstkość,która pozornie nas cechuje.
|
|
|
|
wóda znieczula,więc pijesz więcej.
|
|
|
|
Stworzyłem sobie fikcję,przyjąłem ją za prawdę,a potem sam dziwiłem się,że wszystko w niej jest oszukaństwem.
|
|
|
|
Czasami człowieka łamią drobiazgi.
|
|
|
|
Wszystko było nieprawdą!Wszystko!Prawdziwa była tylko szklanka herbaty.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
