 |
Dziś się już nie wstydzę za te wszystkie dziwne lata lecz musiałem Cię poznać by umieć za nie przepraszać. Nauczyłaś mnie żyć, oddychać tym powietrzem...— Cornolio/Babek
|
|
 |
Mam nadzieję, że pamiętasz, że czasem o tym myślisz, że mimo wszystko tęsknisz i wciąż jestem Ci bliski, że choć los zmienił nas, Ty nigdy nie zapomnisz, tego kim byliśmy w sednie tej historii.
— Cornolio/Babek
|
|
 |
Złudne miałem marzenia przez krótką chwilę, gdy tylko przy jej boku w końcu czułem, że żyję.
|
|
 |
I choć nie wiem czego pragniesz, proszę wspominaj mnie mile, bo te słowa to ostatnie co usłyszysz z moich ust. - Cornolio/Babek
|
|
 |
Nie chce wymagać, nie chce oczekiwać nigdy. Wolę chyba żyć bez złudzeń, niż się złudzeniami niszczyć. - Cornolio/Babek
|
|
 |
A nie dając sobie rady słyszałem, bym nie przesadzał. Milknie wrzawa, gasną światła, stop kamera.Części rozbitego serca, którego już nie pozbieram. - Jopel
|
|
 |
chcę Cię całować Skarbie gdy zasypiasz po ciężkim dniu i jak tylko otwierasz oczy po udanej nocy
|
|
 |
Wie Pan, co jest poniżające? Poniżające jest kochać człowieka, który ma Cię za nic
|
|
 |
Kiedy nie mogę zasnąć zamiast owiec liczę grzechy.
|
|
 |
Ziemia to pudło w którym żyć trudno, jeden ma wszystko drugi ma gówno
|
|
 |
więdną nasze lilie, więdną, gdy odchodzisz
|
|
|
|