 |
|
Będę się karmić
Przeczuciem szczęścia,
Zataczać pijana
Tęsknota do ciebie
|
|
|
|
Skryj, miły, w kocie poduszeczki
twoje drapieżne szpony orła.
|
|
|
|
Niczego ponad to co straciłam
nie posiadam.
|
|
|
|
Do kolan twoich ugnę kwiaty,
Lilije dam ci za służebne
I rzucę pod twe śliczne stopy
Najczystsze duszy mej hyzopy.
|
|
|
|
Zamykam się w swoim ciele
jak gdyby ono mogło mnie obronić przede mną
|
|
|
|
ocal
choćby jedną czarną grudkę ziemi
choćby jedną kroplę wody
choćby gram powietrza
choćby iskrę domowego ognia
dla tego nie narodzonego jeszcze
z żywą pętlą mojej krwi wokół skroni
|
|
|
|
Zaciskająca tę resztkę samej siebie w dłoni
|
|
|
|
Błękit mych oczu zagasł tej nocy,
Czerwone złoto mojego serca.
|
|
|
|
Ja nie skarżę się, nie zazdroszczę —
Jesteś chlebem mojego głodu.
|
|
|
|
zostały z ciebie
tylko ptaki
na zmyślonych gałęziach
odpoczywające
przed niedalekim odlotem
|
|
|
|
już mnie minąłeś
nic nie wiem o tobie
|
|
|
|
Ja śniłam znów, że róży woń
Przynęty ma niezłomne,
Że o twą pierś mą oprę skroń
I tęsknic mych zapomnę;
|
|
|
|
Dodaj komentarz
