 |
|
Mógłbym być chamem, to też umiem, serio
sprawić, że byłoby ciężko ze mną
|
|
|
|
To spacer po linie, bo czasem sam nie wiem
czego chcę, dziś chyba mam pewność
|
|
|
|
I co teraz popierdolony świecie?
Nawet taki gość jak ja musi zaufać kobiecie,
siła to jedno,
ale spokój daje tylko ktoś obok, wiem to
|
|
|
|
Już mnie nie jara życie w samotności
Mógłbym tu zaraz zacząć szukać miłości
ale miałem dość ich i chyba skumałem,
że to czego szukam już miałem
|
|
|
|
Nie wiedziałem jak wszystko to, co mam
mogłem stracić w jednej chwili i zostać tu sam
|
|
|
|
Pytali - czemu wiara w tobie prysła, jak bańka?
tak wyszło, niestety
|
|
|
|
Słowa były wtedy lżejsze od tlenu
i częściej prosiły mnie 'już nic nie mów'
Sukces? Zawsze dążyłem ku niemu
ale wtedy miałem chyba zbyt dużo problemów
|
|
|
|
mówiłem, że dosyć mam nieudanych prób
I że już chyba po prostu wystarczy
|
|
|
|
nie mów nic, ponoć jutro nam sprzyja
|
|
|
|
Na ulicach płoną nasze myśli
nawałnica, wyścig,
|
|
|
|
wylewając w niego całe swoje serce
|
|
|
|
Jeśli to sen nie budź mnie, daj się cieszyć
wciąż łapię tlen, dusić się nie chcę więcej
|
|
|
|
Dodaj komentarz
